در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

فصوص الحکم 284

متن درس





تأملات در فصوص الحکم: تبیین ولایت و نقد تناسخ در مظاهر روح محمدی

تأملات در فصوص الحکم: تبیین ولایت و نقد تناسخ در مظاهر روح محمدی

برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره (جلسه دویست و هشتاد و چهارم)

دیباچه

فصوص الحکم، اثر سترگ ابن‌عربی در عرفان نظری، چونان گوهری درخشان، معارف الهی را در قالب مفاهیم پیچیده و عمیق ولایت، نبوت و ظهورات وجودی به تصویر می‌کشد. این اثر، با تکیه بر اصول عرفانی و فلسفی، از دیرباز محور تأملات عرفا و حکمای اسلامی بوده است. درس‌گفتار حاضر، برگرفته از جلسه دویست و هشتاد و چهارم شرح استاد فرزانه قدس‌سره، به بررسی دقیق موضوع ولایت، رابطه آن با ختم نبوت و ولایت، و نقد دیدگاه‌های ابن‌عربی در باب مظاهر روح محمدی و تمایز آن از تناسخ می‌پردازد. متن حاضر، با استناد به صفحه 113 (سطرهای 1 تا 8) فصوص الحکم، به تبیین علمی و جامع مفهوم ولایت در چارچوب عرفان نظری شیعه پرداخته و با نقد تقسیم‌بندی‌های ناقص ابن‌عربی، تقسیم‌بندی جامعی ارائه می‌دهد. این نوشتار، با زبانی متین و علمی، تمامی جزئیات و محتوای اصلی را با شرح و تفصیل کامل حفظ کرده و با بهره‌گیری از تمثیلات و استعارات فاخر، مفاهیم عرفانی را به گونه‌ای عرضه می‌دارد که هم راهنمای پژوهشگران باشد و هم جذابیتی معنوی و علمی را به ارمغان آورد.

بخش یکم: تبیین مفهوم ولایت و رد تناسخ

نقل و تبیین متن فصوص الحکم

ابن‌عربی در فصوص الحکم (صفحه 113، سطرهای 1 تا 8) چنین می‌فرماید: «ولا ينبغى ان يحمل هذا الكلام على التناسخ فانه ليس محسوآ بالبعض دون البعض و هذا مخصوص بالكمل و سياتى تقريره مشبعآ فى آخر هذا الفصل ان شاء الله تعالى واعلمان الولاية تنقسم فى المطلقه و المقيده». این بخش، با تأکید بر رد تفسیر مظاهر روح محمدی به تناسخ، به تمایز این مظاهر از مفهوم تناسخ و تقسیم‌بندی ولایت به مطلقه و مقیده اشاره دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این متن را مبنای بحث قرار داده و با نقد دیدگاه ابن‌عربی، به تبیین دقیق‌تر این مفاهیم می‌پردازند.

درنگ: مظاهر روح محمدی، چونان نوری خاص در وجود کملین، از تناسخ که امری عام است، متمایز بوده و مختص مقامات والای ولایی است.

تمایز مظاهر روح محمدی از تناسخ

استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که مظاهر روح محمدی را نباید به تناسخ تفسیر کرد، زیرا تناسخ به همه موجودات تعلق دارد، حال آنکه مظاهر روح محمدی مختص کملین است. تناسخ مستلزم بازگشت فعل به قوه است، اما در ظهورات و تعینات ولایی، چنین بازگشتی وجود ندارد. این تمایز، چونان خطی روشن، مرز میان مفاهیم عرفانی و باورهای نادرست را مشخص می‌سازد.

درنگ: تناسخ، چونان چرخه‌ای عام، همه موجودات را در بر می‌گیرد، اما مظاهر روح محمدی، چونان شعله‌ای خاص، تنها در وجود کملین تجلی می‌یابد.

مظاهر روح محمدی در عالم

روح محمدی، به‌عنوان مبدأ فیض وجود، مظاهری در عالم دارد که به‌ویژه در قطب زمان، افراد کامل، و خاتم ولایت (عام و خاص) ظهور می‌یابد. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که همه مظاهر در همه عوالم، ظهورات روح ختمی است، نه صرفاً دسته‌ای از مظاهر. این دیدگاه، روح ختمی را چونان چشمه‌ای بی‌کران معرفی می‌کند که همه هستی از فیض آن سیراب می‌شود.

درنگ: روح ختمی، چونان خورشیدی بی‌غروب، مبدأ همه ظهورات در عوالم است و همه هستی، تعینات فیض اوست.

نقد بیان ابن‌عربی در باب روح محمدی

استاد فرزانه قدس‌سره بیان ابن‌عربی را که روح محمدی مظاهری در عالم دارد، ناقص می‌دانند و معتقدند که باید گفت همه مظاهر در همه عوالم، ظهورات روح ختمی است. این نقد، چونان آینه‌ای صاف، محدودیت‌های بیان ابن‌عربی را در برابر جامعیت حقیقت ولایی آشکار می‌سازد.

درنگ: بیان ابن‌عربی، چونان کوزه‌ای ناتمام، ظرفیت تبیین جامعیت روح ختمی را ندارد و نیازمند اصلاح است.

جمع‌بندی بخش یکم

این بخش، با تبیین متن فصوص الحکم، رد تفسیر مظاهر روح محمدی به تناسخ، و تأکید بر جایگاه روح ختمی به‌عنوان مبدأ فیض همه عوالم، بنیان‌های عرفانی بحث ولایت را روشن ساخت. نقد بیان ناقص ابن‌عربی، بر ضرورت بازخوانی دقیق متون عرفانی با توجه به اصول عرفان نظری شیعه تأکید دارد.

بخش دوم: تقسیم‌بندی ولایت و نقد ابن‌عربی

تقسیم‌بندی ابن‌عربی و نقد آن

ابن‌عربی ولایت را به دو قسم مطلقه و مقیده تقسیم می‌کند، اما استاد فرزانه قدس‌سره این تقسیم‌بندی را ناقص و ناسازگار با پیچیدگی‌های مفهوم ولایت می‌دانند. این تقسیم‌بندی، چونان نقشه‌ای ناتمام، قادر به ترسیم همه ابعاد ولایت نیست و نیازمند بازنگری است.

درنگ: تقسیم‌بندی ابن‌عربی، چونان نقشی ناتمام بر صفحه عرفان، از تبیین جامع مراتب ولایت بازمی‌ماند.

تقسیم‌بندی جامع ولایت

استاد فرزانه قدس‌سره تقسیم‌بندی جامعی از ولایت ارائه می‌دهند: ولایت یا مطلقه است یا مقیده. ولایت مطلقه خود به دو قسم وجوبی و ظهوری تقسیم می‌شود:

  • مطلقه وجوبی: مختص ذات حق تعالی است و در ظرف وجوب، هیچ موجودی جز حق را در بر نمی‌گیرد.
  • مطلقه ظهوری: شامل ظهورات حق در غیر ظرف وجوب است و خود به دو قسم نفسی و تعینی تقسیم می‌شود.

ولایت مطلقه ظهوری نفسی، بدون تعین و مختص مقام ختمی (نبوت و ولایت) است، در حالی که ولایت مطلقه ظهوری تعینی، دارای تعین بوده و شامل تعین اول (مقام ختمی، یعنی امیرالمؤمنین علیه‌السلام) و تعین ثانی (یلی و لایعلی) است. این تقسیم‌بندی، چونان نردبانی است که مراتب ولایت را از ذات الهی تا ظهورات خلقی ترسیم می‌کند.

درنگ: ولایت مطلقه، چونان رودی جاری از چشمه ذات الهی، در مراتب نفسی و تعینی ظهور می‌یابد و مقام ختمی را متجلی می‌سازد.

مراتب تعین در ولایت

تعین اول در ولایت مطلقه ظهوری، مقام ختمی است که به امیرالمؤمنین علیه‌السلام اختصاص دارد. تعین ثانی به دو قسم یلی (امیرالمؤمنین) و لایعلی (سایرین) تقسیم می‌شود. ولایت لایعلی، مقید به ظرف ناسوت یا ظروف متعدد است، مانند ولایت ناسوتی (مقام ختمی) یا ولایت تنزیلی (انبیاء و اولیاء). حتی موجودات بی‌جان مانند سنگ و گل نیز از ولایت مقیده برخوردارند. این تقسیم‌بندی، چونان شاخه‌های درختی تنومند، مراتب ولایت را در همه عوالم وجودی گسترانیده است.

درنگ: امیرالمؤمنین علیه‌السلام، چونان قله‌ای بی‌همتا در تعین اول، و سایرین، چونان شاخه‌های فرعی، در مراتب ولایی جای دارند.

جمع‌بندی بخش دوم

این بخش، با نقد تقسیم‌بندی ناقص ابن‌عربی و ارائه تقسیم‌بندی جامعی از ولایت، مراتب این مفهوم را از مطلقه وجوبی تا مقیده ناسوتی تبیین کرد. جایگاه بی‌نظیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام در تعین اول و تمایز مراتب یلی و لایعلی، نظام سلسله‌مراتبی ولایت را روشن ساخت.

بخش سوم: جایگاه خاتم الرسل و خاتم الاولیاء

افضلیت خاتم الرسل و رابطه با خاتم الاولیاء

استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که ادعای اخذ همه انبیاء و رسل از خاتم ولایت، با افضلیت خاتم الرسل منافاتی ندارد، زیرا خاتم الرسل دارای ولایت مطلقه است و خاتم الاولیاء خود ظهوری از ولایت ختمی است. این دیدگاه، چونان پلی است که هماهنگی میان نبوت و ولایت را در مقام ختمی به نمایش می‌گذارد.

درنگ: خاتم الرسل، چونان خورشیدی بی‌غروب، ولایت مطلقه را متجلی می‌سازد و خاتم الاولیاء، شعاعی از نور اوست.

نقد ادعای اخذ ولایت خاتم الرسل از خاتم الاولیاء

استاد فرزانه قدس‌سره ادعای ابن‌عربی مبنی بر اینکه خاتم الرسل ولایت شخصی و مقیده خود را از خاتم الاولیاء اخذ می‌کند، را فاقد سند قرآنی، روایی، عقلی یا عرفانی می‌دانند. این ادعا، چونان تمثیلی نادرست از خازن و سلطان، با حقیقت ولایت ختمی ناسازگار است.

درنگ: ادعای اخذ ولایت خاتم الرسل از خاتم الاولیاء، چونان سایه‌ای بی‌مبنا، در برابر حقیقت ولایت ختمی رنگ می‌بازد.

نقد تمثیل خازن و سلطان

ابن‌عربی برای توضیح رابطه خاتم الرسل و خاتم الاولیاء، به تمثیل خازن و سلطان متوسل شده است، اما استاد فرزانه قدس‌سره این تمثیل را نادرست و فاقد مبنا می‌دانند. این تمثیل، چونان قصه‌ای بی‌پایه، نمی‌تواند رابطه پیچیده ولایی را تبیین کند.

درنگ: تمثیل خازن و سلطان، چونان نقشه‌ای مخدوش، از تبیین حقیقت رابطه خاتم الرسل و خاتم الاولیاء عاجز است.

جمع‌بندی بخش سوم

این بخش، با تبیین جایگاه خاتم الرسل در نظام ولایی و نقد ادعای اخذ ولایت او از خاتم الاولیاء، بر افضلیت مطلقه خاتم الرسل تأکید کرد. نقد تمثیل خازن و سلطان، ضرورت پرهیز از تمثیل‌های غیرمستند را در تبیین مفاهیم عرفانی آشکار ساخت.

بخش چهارم: نقد محدودیت‌های ابن‌عربی و ضرورت نقد علمی

محدودیت‌های ابن‌عربی در بیان ولایت

استاد فرزانه قدس‌سره، با وجود احترام به جایگاه ابن‌عربی به‌عنوان نابغه عرفان نظری، بیان او در باب ولایت را ناقص و مملو از محدودیت‌ها می‌دانند. این نقد، چونان آینه‌ای است که خطاهای بشری را از حقیقت عرفانی جدا می‌سازد.

درنگ: ابن‌عربی، چونان ستاره‌ای درخشان در آسمان عرفان، گاه در سایه محدودیت‌های بشری قرار می‌گیرد.

افراط و تفریط در مواجهه با ابن‌عربی

استاد فرزانه قدس‌سره جامعه علمی را از افراط (تمجید بی‌چون‌وچرا) و تفریط (رد کامل) در مواجهه با ابن‌عربی برحذر می‌دارند. صرف وقت برای مطالعه فصوص الحکم، خود گواه عظمت ابن‌عربی است، اما پذیرش بی‌چون‌وچرای کلام او، با روح تحقیق علمی ناسازگار است. این دیدگاه، چونان راهنمایی است که مسیر اعتدال را در نقد متون عرفانی نشان می‌دهد.

درنگ: اعتدال در مواجهه با ابن‌عربی، چونان پلی است که از افراط و تفریط به سوی حقیقت علمی رهنمون می‌شود.

ضرورت نقد علمی در علم دینی

استاد فرزانه قدس‌سره بر ضرورت نقد علمی و بی‌طرفانه در علم دینی تأکید می‌کنند. سبک سنتی برخی مراکز علمی که به تقلید از پیشینیان بسنده می‌کند، مانع رشد علمی است. زمان کنونی، زمان تحقیق و نوآوری است و علم دینی باید با دقت و تأمل، متون عرفانی را بازخوانی کند. این دعوت، چونان بادی است که بادبان‌های کشتی علم را به سوی ساحل حقیقت می‌گشاید.

درنگ: نقد علمی در علم دینی، چونان چراغی روشن، مسیر حقیقت را از سایه‌های تقلید جدا می‌سازد.

نیاز به خلوت در مطالعه ولایت

مطالعه مفهوم ولایت، به دلیل پیچیدگی و عمق آن، نیازمند فضایی آرام و به‌دور از شلوغی است. ذهن‌های امروزی، با محدودیت‌های ناشی از شتاب‌زدگی، نیازمند خلوت برای فهم این معارف عمیق‌اند. این توصیه، چونان دعوتی است به سوی تأمل در ژرفای معرفت ولایی.

درنگ: خلوت در مطالعه ولایت، چونان پناهگاهی است که ذهن را برای دریافت معارف الهی آماده می‌سازد.

جمع‌بندی بخش چهارم

این بخش، با نقد محدودیت‌های ابن‌عربی، تأکید بر اعتدال در مواجهه با متون عرفانی، و دعوت به نقد علمی و مطالعه در خلوت، ضرورت بازخوانی دقیق و بی‌طرفانه متون عرفانی را روشن ساخت. علم دینی باید با نوآوری و تحقیق، مسیر حقیقت را هموار کند.

بخش پنجم: جایگاه امیرالمؤمنین و شمول ولایت

جایگاه بی‌نظیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام

استاد فرزانه قدس‌سره جایگاه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در تعین اول ولایت مطلقه ظهوری برجسته می‌کنند. ایشان در ظرف نفسی، یلی است، زیرا نفس نفسه است، در حالی که سایرین در مرتبه لایعلی قرار دارند. امیرالمؤمنین، نه‌تنها امیر مؤمنین، بلکه امیر همه موجودات، حتی مشرکین است، زیرا «بِيَمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى» (به برکت او، خلایق روزی می‌گیرند). این دیدگاه، چونان نوری است که جامعیت ولایت امیرالمؤمنین را در همه عوالم آشکار می‌سازد.

درنگ: امیرالمؤمنین علیه‌السلام، چونان امری بی‌همتا، ولایت جهان را در همه عوالم متجلی می‌سازد.

تمایز امیرالمؤمنین و علی بن ابی‌طالب

استاد فرزانه قدس‌سره میان امیرالمؤمنین علیه‌السلام، که ولایتش در همه عوالم جاری است، و علی بن ابی‌طالب، که ولایت ناسوتی دارد، تمایز قائل می‌شوند. این تمایز، چونان خطی روشن، مراتب ولایی را در ظرف ناسوت و عوالم دیگر مشخص می‌سازد.

درنگ: امیرالمؤمنین علیه‌السلام، چونان روحی جاری در همه عوالم، از علی بن ابی‌طالب در ظرف ناسوت متمایز است.

شمول ولایت در همه موجودات

استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که همه موجودات، حتی شمر، مظاهر حق‌اند. شمر مظهر جلال حق و ختمی است، همان‌گونه که حسین علیه‌السلام مظهر جمال است. همه موجودات، عبدالله‌اند، زیرا مخلوق حق‌اند و دارای ولایت مقیده هستند. این دیدگاه، با اصل وحدت وجود، همه هستی را ظهورات حق می‌داند و چونان آینه‌ای است که وحدت الهی را در کثرت خلقی بازمی‌تاباند.

درنگ: همه موجودات، چونان آیینه‌های پراکنده، ظهورات جلال و جمال حق‌اند و در ولایت مقیده شریک‌اند.

نقد مشکلات عرفی در فهم ولایت

مشکلات عرفی، مانند تمایز میان حسین علیه‌السلام و شمر، مانع فهم وحدت وجودی ولایت می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره بر ضرورت رفع این پیش‌داوری‌های عرفی تأکید می‌کنند تا حقیقت ولایی در پرتو وحدت وجود آشکار شود. این نقد، چونان نسیمی است که غبار پیش‌داوری‌ها را از آینه حقیقت می‌زداید.

درنگ: مشکلات عرفی، چونان پرده‌هایی بر آینه حقیقت، مانع فهم وحدت وجودی ولایت‌اند و نیازمند رفع‌اند.

جمع‌بندی بخش پنجم

این بخش، با تبیین جایگاه بی‌نظیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام، تمایز میان ولایت ناسوتی و فرا ناسوتی ایشان، و شمول ولایت در همه موجودات، نظام جامع ولایی را روشن ساخت. نقد مشکلات عرفی، بر ضرورت فهم وحدت وجودی در عرفان تأکید دارد.

بخش ششم: رابطه مطلق و مقید در ولایت

رابطه دیالکتیکی مطلق و مقید

استاد فرزانه قدس‌سره رابطه میان مطلق و مقید را چنین تبیین می‌کنند: مقید متقوم به مطلق است و مطلق در مقید ظاهر می‌شود. این اصل، که در علوم اصولی نیز گسترده است، چونان قانونی استوار، رابطه دیالکتیکی میان مراتب ولایی را روشن می‌سازد.

درنگ: رابطه مطلق و مقید، چونان رقص نور و سایه، وحدت و کثرت را در نظام ولایی به هم پیوند می‌دهد.

نقد یک‌جانبه‌نگری در متون عرفانی

استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که نمی‌توان یک صفحه از متن را به‌طور کلی درست یا نادرست دانست. هر جمله باید جداگانه بررسی شود. این دیدگاه، چونان ذره‌بینی دقیق، ضرورت نقد جزئی و علمی متون را آشکار می‌سازد.

درنگ: نقد جزئی متون، چونان ذره‌بینی است که حقیقت را از خطا جدا می‌سازد.

تمایز نبوت و ولایت

نبوت صفت خلقی و ولایت صفت حقی است، اما هر دو در مقام ختمی به حق منتهی می‌شوند. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید می‌کنند که نبوت انبیاء، جزئیات نبوت مطلقه است که مختص مقام ختمی است. این تمایز، چونان خطی روشن، رابطه نبوت و ولایت را در نظام عرفانی تبیین می‌کند.

درنگ: نبوت و ولایت، چونان دو شاخه از یک ریشه، در مقام ختمی به وحدت الهی می‌رسند.

نقد بیان ابن‌عربی در باب ولایت مقیده

استاد فرزانه قدس‌سره بیان ابن‌عربی مبنی بر اینکه ولایت خاتم الرسل مقیده و شخصی است، را نادرست می‌دانند، زیرا خاتم الرسل دارای ولایت مطلقه است. این نقد، چونان تیغی است که خطاهای عرفانی را از حقیقت ولایی جدا می‌سازد.

درنگ: خاتم الرسل، چونان چشمه‌ای بی‌کران، دارای ولایت مطلقه است و از محدودیت ولایت مقیده مبراست.

جمع‌بندی بخش ششم

این بخش، با تبیین رابطه دیالکتیکی مطلق و مقید، نقد یک‌جانبه‌نگری در متون، و تمایز میان نبوت و ولایت، نظام جامع ولایی را روشن ساخت. نقد بیان نادرست ابن‌عربی، بر ضرورت استدلال دقیق در تبیین مفاهیم عرفانی تأکید دارد.

بخش هفتم: تأثیر فرهنگ عرفی بر فهم ولایت

نقد فرهنگ استبدادی در فهم ولایت

استاد فرزانه قدس‌سره فرهنگ استبدادی (سلطنت، خان‌بازی، زورگویی) را مانعی در فهم صحیح ولایت می‌دانند. این فرهنگ، که در روح جامعه ریشه دارد، چونان پرده‌ای است که حقیقت ولایی را از دیدگان پنهان می‌کند. تصفیه این پیش‌داوری‌ها، نیازمند تأمل عمیق و بازنگری فرهنگی است.

درنگ: فرهنگ استبدادی، چونان غباری بر آینه حقیقت، فهم ولایت را دشوار می‌سازد و نیازمند تصفیه است.

نقل قول از عالمان دینی

استاد فرزانه قدس‌سره از عالمی دینی نقل می‌کنند: «اگر بافتند خوب بافتند، اگر یافتند خوب یافتند». این نقل، بر اهمیت مقایسه و اصلاح تقسیم‌بندی‌های ولایی تأکید دارد و چونان دعوتی است به سوی بازنگری علمی متون عرفانی.

درنگ: مقایسه و اصلاح تقسیم‌بندی‌ها، چونان کلیدی است که قفل‌های معرفت ولایی را می‌گشاید.

جمع‌بندی بخش هفتم

این بخش، با نقد تأثیر فرهنگ استبدادی بر فهم ولایت و تأکید بر اهمیت مقایسه و اصلاح تقسیم‌بندی‌ها، ضرورت بازنگری فرهنگی و علمی در عرفان را روشن ساخت. فهم حقیقت ولایی، نیازمند رفع پیش‌داوری‌های عرفی و تأمل عمیق است.

جمع‌بندی نهایی

این تأملات، برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، به بررسی عمیق مفهوم ولایت، مظاهر روح محمدی، و نقد دیدگاه‌های ابن‌عربی در فصوص الحکم پرداخت. رد تفسیر مظاهر روح محمدی به تناسخ، ارائه تقسیم‌بندی جامعی از ولایت به مطلقه (وجوبی و ظهوری) و مقیده، و تأکید بر جایگاه بی‌نظیر خاتم الرسل و امیرالمؤمنین علیه‌السلام، از نکات برجسته این نوشتار است. نقد ادعاهای غیرمستند ابن‌عربی، مانند اخذ ولایت خاتم الرسل از خاتم الاولیاء و تمثیل خازن و سلطان، بر ضرورت استدلال دقیق در عرفان تأکید دارد. شمول ولایت در همه موجودات، حتی شمر، و تأثیر پیش‌داوری‌های عرفی بر فهم حقیقت ولایی، نظام وحدت وجودی را روشن می‌سازد. دعوت به نقد علمی، مطالعه در خلوت، و رفع محدودیت‌های فرهنگی، راه را برای ارائه عرفان به‌عنوان علمی قابل دفاع هموار می‌کند. این نوشتار، با بهره‌گیری از تمثیلات فاخر و استناد به آیات قرآن کریم، مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی را به گونه‌ای متین و علمی عرضه می‌دارد.

با نظارت صادق خادمی