در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

تفسیر 310

متن درس





تفسیر آیات 68 تا 71 سوره بقره

برگرفته از درس‌گفتارهای آیت‌الله محمدرضا نکونام قدس‌سره جلسه (310)

تفسیر آیات 68 تا 71 سوره بقره: تبیین ویژگی‌های قضاوت و اصول رهبری

مقدمه

آیات 68 تا 71 سوره بقره، چونان گوهری درخشان در کلام الهی، روایتی از گفت‌وگوی قوم بنی‌اسرائیل با حضرت موسی (ع) درباره ویژگی‌های بقره‌ای را بازگو می‌کنند که برای قضاوت در شناسایی قاتل برگزیده شده است. این آیات، فراتر از یک واقعه تاریخی، درس‌هایی عمیق در روان‌شناسی اجتماعی، جامعه‌شناسی دینی، و اصول رهبری ارائه می‌دهند. پرس‌وجوهای قوم، که در سه مرحله سن، رنگ، و سلامت بقره مطرح شده‌اند، نه تنها حکایت از دقت در اجرای امر الهی دارند، بلکه معیارهایی برای انتخاب رهبران شایسته در جوامع انسانی ترسیم می‌کنند. این تفسیر، با رویکردی علمی و فاخر، به تحلیل این آیات می‌پردازد و با بهره‌گیری از تمثیلات ادبی و استدلال‌های منطقی، چارچوبی نظام‌مند برای فهم معانی عمیق قرآنی و کاربرد آن در مسائل معاصر فراهم می‌آورد.

بخش اول: متن و ساختار آیات

متن و ترجمه آیات

قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ ﴿٦٨﴾

ترجمه: گفتند: از پروردگارت بخواه تا برای ما روشن سازد که آن چگونه گاوی است. گفت: او می‌فرماید که آن گاوی است نه پیر و نه نابالغ، میانسال است میان آن دو، پس آنچه را مأمورید انجام دهید.

قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ ﴿٦٩﴾

ترجمه: گفتند: از پروردگارت بخواه تا برای ما روشن سازد که رنگش چگونه است. گفت: او می‌فرماید که آن گاوی است زرد، رنگش درخشان است و بینندگان را شاد می‌کند.

قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَةَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ ﴿٧٠﴾

ترجمه: گفتند: از پروردگارت بخواه تا برای ما روشن سازد که آن چگونه گاوی است، زیرا این گاو بر ما مشتبه شده و اگر خدا بخواهد، ما هدایت‌یافتگانیم.

قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَا شِيَةَ فِيهَا قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ ﴿٧١﴾

ترجمه: گفت: او می‌فرماید که آن گاوی است نه رام که زمین را شخم زند یا کشتزار را آبیاری کند، بی‌عیب است و هیچ لکه‌ای در آن نیست. گفتند: اکنون حق را آوردی. پس آن را سر بریدند، ولی نزدیک بود که انجام ندهند.

ساختار پرس‌وجوهای قوم

آیات، گفت‌وگویی ساختارمند میان قوم بنی‌اسرائیل و خداوند از طریق حضرت موسی (ع) را به تصویر می‌کشند. این گفت‌وگو در سه مرحله صورت می‌گیرد:

  1. سن بقره: پرس‌وجو درباره موقعیت سنی، که به ویژگی «عوان بین ذلک» (میانسال) منجر شد.
  2. رنگ بقره: پرس‌وجو درباره رنگ، که به ویژگی «صفراء فاقع لونها تسر الناظرین» (زرد درخشان و خوشایند) منتهی شد.
  3. سلامت بقره: پرس‌وجو درباره سلامت، که به ویژگی‌های «لا ذلول»، «مسلمه»، و «لا شیه فیها» (سالم، بی‌عیب، و خالص) منجر شد.

این ساختار، چونان نردبانی که هر پله آن به سوی حقیقت بالاتر می‌رود، نشان‌دهنده دقت قوم در فهم امر الهی و تلاش برای اجرای صحیح آن است.

درنگ: پرس‌وجوهای قوم در سه مرحله (سن، رنگ، سلامت) نشان‌دهنده ساختارمندی گفت‌وگو و توجه به جزئیات برای اجرای امر الهی است.

بخش دوم: تحلیل روان‌شناختی و انگیزه‌های قوم

انگیزه پرس‌وجوها: دقت یا بهانه‌جویی؟

در تحلیل رفتار قوم بنی‌اسرائیل، دو فرضیه مطرح است: آیا پرس‌وجوهای مکرر آن‌ها از سر دقت برای یافتن بقره‌ای مناسب بود یا بهانه‌جویی برای تعلل در اجرای امر الهی؟ برخلاف برخی تفاسیر سنتی که این پرس‌وجوها را بهانه‌جویی و سنگ‌اندازی تلقی می‌کنند، شواهد قرآنی نشان می‌دهند که قوم به دنبال دقتی حکیمانه برای انتخاب بقره‌ای بودند که شایستگی قضاوت در شناسایی قاتل را داشته باشد.

این قضاوت، که برای حل نزاع داخلی و کشف حقیقت قتل طراحی شده بود، از اهمیتی بسزا برخوردار بود. قوم، چونان کاوشگرانی که در پی گوهر نایابی‌اند، با پرس‌وجوهای خود در پی بقره‌ای بودند که ویژگی‌های کامل، پخته، و متناسب با این وظیفه خطیر را داشته باشد. فرضیه بهانه‌جویی، مانند گرانی یا عدم تمایل به اجرا، با متن آیات که از ادب و پذیرش نهایی قوم («جئت بالحق») حکایت دارد، سازگار نیست.

درنگ: پرس‌وجوهای قوم، برخلاف تفاسیر سنتی، از سر دقت و حکمت برای اجرای صحیح امر الهی بود، نه بهانه‌جویی برای تعلل.

هوش و استعداد قوم

پرس‌وجوهای قوم، نشانه هوش و استعداد آن‌ها در تحلیل و نقد مسائل دینی است. در آیه 70، قوم با ادب و تواضع اظهار می‌کنند: «إن البقرة تشابه علینا وإنا إن شاء الله لمهتدون» (این گاو بر ما مشتبه شده و اگر خدا بخواهد، ما هدایت‌یافتگانیم). این بیان، چونان اعترافی متواضعانه به نیاز به روشنگری الهی، نشان‌دهنده ظرفیت بالای قوم برای دریافت هدایت و پذیرش حقیقت است.

این هوش، در مقایسه با جوامع معاصر، قوم بنی‌اسرائیل را در جایگاهی ممتاز قرار می‌دهد. معجزات حضرت موسی (ع)، که برای این قوم آشکار شد، نیز گواهی بر استعداد آن‌ها برای درک پیام‌های الهی است.

بخش سوم: ویژگی‌های بقره و اصول رهبری

ویژگی‌های بقره

آیات، ویژگی‌های بقره را در سه محور تبیین می‌کنند:

  • میانسال بودن (عوان بین ذلک): بقره نه پیر (فارض) و نه نابالغ (بکر) است، بلکه در سنی متعادل و پخته قرار دارد.
  • زیبایی ظاهری (صفراء فاقع لونها): رنگ زرد درخشان بقره، که بینندگان را شاد می‌کند، نشانه جذابیت و تأثیرگذاری ظاهری است.
  • سلامت کامل (لا ذلول، مسلمه، لا شیه فیها): بقره نه رام و خوار است، نه چموش، و عاری از هرگونه عیب ظاهری یا باطنی است.

این ویژگی‌ها، چونان آیینه‌ای که کمال را بازتاب می‌دهد، بقره را به ابزاری شایسته برای قضاوت الهی بدل می‌سازند. نام «بقره» (شکافنده) نیز با نقش آن در کشف حقیقت قتل تناسب معنایی دارد.

درنگ: ویژگی‌های بقره (میانسال، زیبا، سالم) آن را به ابزاری شایسته برای قضاوت الهی تبدیل کرده و با نقش شکافندگی حقیقت تناسب دارد.

تعمیم به اصول رهبری

ویژگی‌های بقره، فراتر از یک واقعه خاص، معیارهایی برای انتخاب رهبران در جوامع انسانی ارائه می‌دهند. این معیارها عبارت‌اند از:

  1. میانسال بودن: رهبر باید در سنی متعادل باشد، نه جوان ناپخته که تحریک‌پذیر است، و نه پیر فرتوت که ناتوان از تصمیم‌گیری است.
  2. سلامت ظاهری: ظاهر زیبا، رعنا، و خوشایند، اعتماد عمومی را جلب می‌کند و تأثیرگذاری اجتماعی را تقویت می‌نماید.
  3. سلامت باطنی: تقوا، انسجام شخصیتی، و سلامت اخلاقی، برای هدایت جامعه ضروری است.

این اصول، چونان ستون‌های بنایی استوار، شایستگی رهبر را تضمین می‌کنند. در جوامع مدرن نیز، سن، سلامت، و جذابیت ظاهری در انتخاب رهبران سیاسی، مانند رؤسای جمهور، مورد توجه قرار می‌گیرد، که نشان‌دهنده همگرایی معیارهای قرآنی با استانداردهای جهانی است.

درنگ: ویژگی‌های بقره (میانسال، زیبا، سالم) به‌عنوان معیارهای رهبری، الگویی جهان‌شمول برای انتخاب رهبران شایسته ارائه می‌دهند.

بخش چهارم: نقد چالش‌های رهبری در فرهنگ دینی

نقد انتخاب رهبران فرتوت

در برخی نظام‌های دینی، انتخاب رهبران فرتوت، که از نظر جسمی و ذهنی ناتوان‌اند، به تضعیف مدیریت جامعه منجر شده است. این افراد، چونان درختی که شاخه‌هایش از فرط پیری خمیده شده، توانایی هدایت پویای جامعه را ندارند. ناتوانی در یادآوری مسائل ساده، مانند شعر یا احکام، و ضعف جسمانی، مانند ناتوانی در حمل عمامه سنگین، نشانه‌هایی از این محدودیت است.

این نقد، به ضرورت بازنگری در معیارهای انتخاب رهبران در علم دینی تأکید دارد. رهبری که قادر به مدیریت بیت‌المال یا پاسخ‌گویی به نیازهای جامعه نیست، نمی‌تواند شایستگی هدایت دینی را داشته باشد.

نقد تظاهر به پیری

در برخی موارد، افراد برای کسب مقام رهبری، خود را به پیری می‌زدند تا از اقتدار ظاهری برخوردار شوند. این عمل، چونان نقابی که حقیقت را پنهان می‌کند، نادرست و غیرشایسته است.

مدیریت بیت‌المال و خمس

مدیریت خمس، به‌عنوان بخشی از بیت‌المال، نیازمند توانمندی در توزیع عادلانه است. رهبری که قدرت اعطا ندارد، حق اخذ خمس را ندارد، زیرا این عمل به سوءمدیریت و فقر جامعه منجر می‌شود. این وضعیت، مانند آبی که به‌جای سیراب کردن گیاهان، در گودالی گم می‌شود، به هدررفت منابع دینی می‌انجامد.

نود درصد طلاب، به دلیل سوءمدیریت مالی، گرفتار بدهی و قسط هستند. این چالش، نشان‌دهنده ضرورت انتخاب رهبرانی است که توانایی توزیع عادلانه منابع را داشته باشند.

درنگ: مدیریت بیت‌المال، به‌ویژه خمس، نیازمند رهبری توانمند و میانسال است که بتواند منابع را عادلانه توزیع کند و از فقر جامعه جلوگیری نماید.

بخش پنجم: سلامت و ظاهر در رهبری دینی

اهمیت سلامت جسمانی و ظاهری

رهبر دینی باید از نظر جسمی و ظاهری سالم باشد، زیرا ظاهر زیبا و رعنا، اعتماد عمومی را جلب می‌کند. حدیث «لكم في رسول الله أسوة حسنة» (برای شما در رسول خدا الگویی نیکوست) بر اهمیت سلامت و زیبایی در رهبری تأکید دارد. ظاهر نامناسب، مانند چاقی یا لاغری بی‌مورد، یا نقص عضو (جز در موارد ایثار)، شایستگی رهبری را کاهش می‌دهد.

نظافت، متانت، و شیکی در لباس و ظاهر، چونان زینتی برای دین، جایگاه عالم را در جامعه تقویت می‌کند. عالم باید زینت دین باشد، نه مایه استنکار مردم.

درنگ: سلامت جسمانی و ظاهری، همراه با نظافت و متانت، عالم را به زینتی برای دین بدل می‌کند و اعتماد عمومی را جلب می‌نماید.

بهداشت و تقوا در اسلام

اسلام، به‌عنوان دینی جامع، به تقوا و ایمان اهمیت می‌دهد، اما سلامت و زیبایی را نیز نادیده نمی‌گیرد. بهداشت و نظافت، جزو فرامین اسلامی است و علما باید آن را در رفتار و ظاهر خود متجلی سازند.

بخش ششم: حکمت الهی و پاسخ‌گویی

حکمت در پاسخ‌های الهی

پاسخ‌های خداوند به پرس‌وجوهای قوم، چونان چشمه‌ای زلال، حکیمانه و دقیق است. تکرار «انه یقول إنها» در آیات، نشان‌دهنده دقت الهی در تبیین ویژگی‌های بقره و جداسازی کلام الهی از واسطه‌ها است. این ساختار، مانند کیفی که فاصله‌ای میان دو نفر ایجاد می‌کند، وضوح و انسجام کلام الهی را تضمین می‌نماید.

فرضیه سرکاری بودن شرایط بقره، به دلیل حکمت الهی در پاسخ‌گویی، رد می‌شود. خداوند، به‌عنوان مجیب حکیم، به نیازهای قوم با دقت و روشنی پاسخ داده است.

درنگ: پاسخ‌های حکیمانه خداوند به پرس‌وجوهای قوم، نشان‌دهنده دقت و انسجام کلام الهی در هدایت بشری است.

هدف قضاوت بقره

هدف از ذبح بقره، قضاوت برای شناسایی قاتل و جلوگیری از نزاع داخلی بود. این نقش، مانند مشعلی که تاریکی اختلاف را روشن می‌کند، صلح و عدالت را در جامعه بنی‌اسرائیل برقرار ساخت.

جمع‌بندی نهایی

آیات 68 تا 71 سوره بقره، چونان نقشه‌ای دقیق از حکمت الهی، درس‌هایی عمیق در روان‌شناسی اجتماعی، جامعه‌شناسی دینی، و اصول رهبری ارائه می‌دهند. پرس‌وجوهای قوم بنی‌اسرائیل، که با دقت و حکمت برای یافتن بقره‌ای شایسته برای قضاوت صورت گرفت، نشان‌دهنده هوش و استعداد آن‌ها در دریافت هدایت الهی است. ویژگی‌های بقره (میانسال، زیبا، سالم) به‌عنوان معیارهای رهبری، الگویی جهان‌شمول برای انتخاب رهبران شایسته در جوامع انسانی ترسیم می‌کنند. نقد انتخاب رهبران فرتوت و سوءمدیریت بیت‌المال، به ضرورت بازنگری در معیارهای رهبری در علم دینی تأکید دارد. سلامت جسمانی و ظاهری، همراه با نظافت و متانت، عالم را به زینتی برای دین بدل می‌سازد. این آیات، با پاسخ‌های حکیمانه الهی و هدف قضاوت برای صلح اجتماعی، قرآن کریم را منبعی غنی برای مطالعه مسائل دینی، اخلاقی، و اجتماعی معرفی می‌کنند که برای پژوهشگران و متفکران معاصر راهگشاست.

با نظارت صادق خادمی