متن درس
استخاره قرآنی: تحلیل آیات سوره ابراهیم
برگرفته از درسگفتارهای آیتالله محمدرضا نکونام قدسسره، جلسه ۲۲۵
مقدمه
استخاره قرآنی، روشی معنوی و عقلانی در سنت اسلامی، راهنماییهایی دقیق و چندوجهی برای تصمیمگیری در امور زندگی ارائه میدهد. این روش، با تأمل عمیق در آیات نورانی قرآن کریم، بهویژه آیات سوره ابراهیم، مسیری روشن برای انتخابهای دشوار ترسیم میکند. در این اثر، تحلیل آیات منتخب از سوره ابراهیم (آیات ۹ تا ۲۸) با رویکردی علمی و نظاممند ارائه شده است تا بهعنوان منبعی معتبر برای پژوهشگران و متخصصان علوم دینی مورد استفاده قرار گیرد. هدف، ارائه راهنماییهای معنوی است که با توکل، صبر و تقوا، صاحب استخاره را به سوی خیر و سعادت رهنمون سازد.
بخش اول: آیات انکار و تهدید
آیه ۹: اخبار اقوام پیشین و انکار
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ ۚ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۗ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ
آیا خبر کسانی که پیش از شما بودند، قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که پس از آنها بودند، به شما نرسیده است؟ جز خدا کسی آنها را نمیشناسد. پیامبرانشان با دلایل روشن به سویشان آمدند، ولی آنها دستهای خود را به دهانشان بردند و گفتند: ما به آنچه شما بدان فرستاده شدهاید کافریم و ما در آنچه ما را به آن فرا میخوانید سخت در شکیم.
درنگ: عمل خوب نیست، طولانی است و با تهدید، رجزخوانی، انکار، کفر و شک همراه است. خیر در آن نیست.
این آیه به سرگذشت اقوام پیشین اشاره دارد که در برابر پیامبرانشان با انکار و شک پاسخ دادند. در استخاره، این آیه هشداری است قاطع برای پرهیز از تصمیمی که با نادانی، عناد و پیچیدگی همراه است. همانگونه که باد، خاکستر را پراکنده میسازد، این تصمیم نیز به تباهی و بیثمری میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل همراهی با کفر، شک و فقدان خیر، توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیری که با چالشهای عمیق و بینتیجه همراه است، دوری گزیند.
آیه ۱۰: شک در خدا و فرسایش
قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ قَالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا تُرِيدُونَ أَنْ تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
پیامبرانشان گفتند: آیا در وجود خدا، پدیدآورنده آسمانها و زمین، شکی هست؟ او شما را دعوت میکند تا از گناهانتان درگذرد و اجل شما را تا مدتی معین به تأخیر اندازد. گفتند: شما جز بشری مثل ما نیستید. میخواهید ما را از آنچه پدرانمان میپرستیدند بازدارید. پس برای ما دلیلی روشن بیاورید.
درنگ: عمل خوب نیست، فرسایشی است، با شک و تهدید همراه است و خیر در آن نیست، زیرا پاسخ نهایی محذوف است.
این آیه، پاسخ پیامبران به شک و انکار قوم را بازگو میکند. حذف پاسخ نهایی، نشانهای از ابهام و بیثمری است، مانند تلاشی که در شنزار فرو میرود و اثری بر جای نمیگذارد. در استخاره، این آیه هشداری است برای پرهیز از مسیری فرسایشی و بیفایده.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل فرسایشی بودن و فقدان خیر، توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهایی که با مقاومت و ابهام همراه است، اجتناب ورزد.
بخش دوم: آیات توکل و صبر
آیه ۱۱: توکل و هدایت الهی
قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِنْ نَحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَمَا كَانَ لَنَا أَنْ نَأْتِيَكُمْ بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
پیامبرانشان به آنها گفتند: ما جز بشری مثل شما نیستیم، ولی خدا بر هر کس از بندگانش که بخواهد منت مینهد، و ما را نسزد که جز به اذن خدا دلیلی برای شما بیاوریم. و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.
درنگ: عمل عالی است، بلند و سنگین است و باید با جدیت انجام شود.
این آیه، پاسخ پیامبران را با تأکید بر توکل و منّت الهی بازگو میکند. مانند درختی که ریشه در خاک و شاخه در آسمان دارد، این تصمیم با توکل به بار مینشیند و خیر عظیم به همراه دارد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر و بسیار عالی است و با توکل به نتیجه میرسد. صاحب استخاره باید با جدیت و اطمینان آن را پیگیری کند.
آیه ۱۲: صبر و توکل
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَيْتُمُونَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ
و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آنکه ما را به راههای راست هدایت کرده است؟ و بر آزاری که به ما رساندهاید شکیبایی خواهیم کرد، و توکلکنندگان باید تنها بر خدا توکل کنند.
درنگ: عمل بسیار خوب است، شیرین است و با امید و توکل انجام میشود. کاری بلند و سنگین است که نیاز به اهتمام دارد.
این آیه، صبر و توکل پیامبران را در برابر آزار قوم نشان میدهد. مانند چشمهای که از دل سنگ میجوشد، این تصمیم با صبر و امید به خیر پایدار میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر و بسیار عالی است و با صبر و توکل به نتیجه میرسد. صاحب استخاره باید با امید و اهتمام آن را دنبال کند.
بخش سوم: آیات تهدید و هلاکت
آیه ۱۳: تهدید و ظلم
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۖ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ
و کسانی که کفر ورزیدند به پیامبرانشان گفتند: یا شما را از سرزمینمان بیرون میکنیم یا به کیش ما بازمیگردید. پس پروردگارشان به آنها وحی کرد که ستمگران را حتماً هلاک خواهیم کرد.
درنگ: عمل بسیار بد و خطرناک است، با اخراج، تهدید و مواجهه با افراد زورگو همراه است. حتی موفقیت آن به شکست منجر میشود.
این آیه، تهدید کافران و وعده الهی برای هلاکت ظالمان را بازگو میکند. مانند طوفانی که خانهای سستبنیاد را فرو میریزد، این تصمیم به شکست و زیان میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل خطرات و ظلم، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید فوراً از آن دوری کند.
آیه ۱۴: آرامش محدود و خیر خاص
وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ
و شما را پس از آنها در آن سرزمین جای خواهیم داد. این وعده برای کسی است که از مقام من بترسد و از تهدیدم بیمناک باشد.
درنگ: عمل خوب است، با آرامش محدود و خیر غیرهمگانی همراه است. کاری سنگین و قاعدهمند است.
این آیه، وعده الهی برای اسکان مؤمنان را با شرط تقوا بیان میکند. مانند باغی که تنها با مراقبت به بار مینشیند، این تصمیم خیر محدودی دارد که با نظم و تقوا به دست میآید.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر است، اما با محدودیت در گستردگی و نیاز به تقوا همراه است. صاحب استخاره باید با احتیاط و نظم آن را دنبال کند.
بخش چهارم: آیات ناکامی و عذاب
آیه ۱۵: شکست جباران
وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ
و مؤمنان درخواست پیروزی کردند و هر ستمگر سرکشی ناکام ماند.
درنگ: عمل بسیار بد است و با شکست همراه است.
این آیه، ناکامی جباران را در برابر پیروزی مؤمنان نشان میدهد. مانند قلعهای که بر شن بنا شده، این تصمیم به فروپاشی میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل ناکامی، توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهای سرکشانه پرهیز کند.
آیه ۱۶: عذاب و سیاهی
مِنْ وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَىٰ مِنْ مَاءٍ صَدِيدٍ
جهان پس از او جهنم است و از آبی چرکین نوشانده میشود.
درنگ: بد بودن عمل بسیار فراوان است و با عذاب و سیاهی همراه است.
این آیه، عذاب جهنم و رنج کافران را توصیف میکند. مانند چاهی که جز تاریکی در آن نیست، این تصمیم به سیاهی و زیان میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل عذاب شدید، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید فوراً از آن دوری کند.
آیه ۱۷: رنج و عذاب شدید
يَتَجَرَّعُهُ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ ۖ وَمِنْ وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ
آن را به زحمت فرو میبرد و نمیتواند آن را از گلویش پایین دهد و مرگ از هر سو به سراغش میآید ولی نمیمیرد، و از پس آن عذابی سخت در پیش است.
درنگ: عمل بسیار خطرناک و بد است، با رنج و عذاب شدید همراه است.
این آیه، رنج و عذاب شدید کافران را به تصویر میکشد. مانند گرفتاری در طوفانی بیپایان، این تصمیم به سختی و زیان میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل خطرات و عذاب، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید فوراً از آن پرهیز کند.
آیه ۱۸: اعمال کافران و بیثمری
مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ ۖ لَا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ
مثل کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیدند، اعمالشان مانند خاکستری است که در روزی طوفانی بادی تند بر آن بوزد. از آنچه به دست آوردهاند، به چیزی دسترسی ندارند. این است همان گمراهی دور و دراز.
درنگ: عمل بسیار بد است، بیثمر است و با گمراهی و ناکامی همراه است.
این آیه، بیثمری اعمال کافران را به خاکستری در طوفان تشبیه میکند. مانند تلاشی که در باد گم میشود، این تصمیم به گمراهی و تباهی میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل بیثمری و گمراهی، توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهای بیفایده دوری کند.
بخش پنجم: آیات پشیمانی و نعمت
آیه ۲۱: پشیمانی و عذاب
وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِيصٍ
و همگی برای خدا ظاهر شدند، پس ناتوانان به کسانی که تکبر ورزیدند، گفتند: ما پیروان شما بودیم. آیا شما از عذاب خدا چیزی از ما برمیدارید؟ گفتند: اگر خدا ما را هدایت کرده بود، شما را هدایت کرده بودیم. برای ما یکسان است چه بیتابی کنیم چه شکیبایی کنیم. برای ما هیچ راه گریزی نیست.
درنگ: عمل بسیار بد است، با پشیمانی، پریشانی، عذاب و گرفتاری همراه است و راه گریزی ندارد. باید بهسرعت ترک شود.
این آیه، گفتوگوی ضعفا و مستکبران را با پشیمانی و عذاب توصیف میکند. مانند راهی که به بنبست میرسد، این تصمیم به ناکامی و پریشانی میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل عذاب و پشیمانی، بههیچوجه توصیه نمیشود و باید فوراً ترک شود.
آیه ۲۲: ملامت شیطان و ظلم
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِي عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِي مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
و چون کار به انجام رسید، شیطان گفت: خدا به شما وعدهای حق داد و من به شما وعده دادم و با شما خلف وعده کردم، و بر شما تسلطی نداشتم جز اینکه شما را دعوت کردم و شما به من پاسخ دادید. پس مرا سرزنش نکنید و خود را سرزنش کنید. نه من فریادرس شماایم و نه شما فریادرس منید. من از آنچه پیشتر مرا در آن شریک کردید، بیزارم. برای ستمگران عذابی دردناک است.
درنگ: عمل بسیار بد است، با ملامت، سرافکندگی، ظلم و عذاب همراه است و هیچ کمکی در آن نیست.
این آیه، سخنان شیطان و ملامت او را بازگو میکند. مانند فریبی که به تاریکی میانجامد، این تصمیم با سرافکندگی و ظلم همراه است.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل عذاب و سرافکندگی، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهای شیطانی و ظالمانه پرهیز کند.
آیه ۲۳: نعمت بهشتی و عمل صالح
وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ
و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، به بهشتهایی درآورده میشوند که از زیر درختان آن نهرها جاری است. به اذن پروردگارشان در آنجا جاودانهاند و تحیتشان در آنجا سلام است.
درنگ: عمل بسیار خوب است، با صفا و سلامت همراه است، اما به دلیل عمل صالح، سنگین و سخت است.
این آیه، نعمت بهشتی مؤمنان را با تأکید بر عمل صالح توصیف میکند. مانند باغی که با تلاش به بار مینشیند، این تصمیم خیر پایداری دارد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر و بسیار عالی است، اما نیاز به تلاش و سختی دارد. صاحب استخاره باید با نیت پاک و اهتمام آن را دنبال کند.
بخش ششم: آیات کلمه طیبه و خبیثه
آیه ۲۴: کلمه طیبه و نعمت ماندگار
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ
آیا ندیدی خدا چگونه مثلی زده است؟ کلمهای پاک مانند درختی پاک است که ریشهاش استوار و شاخهاش در آسمان است.
درنگ: عمل عالی است، با ارعاب و هشدار همراه است، پرنعمت، مستمر و ماندگار است.
این آیه، کلمه طیبه را به درختی استوار تشبیه میکند. مانند درختی که در هر فصل میوه میدهد، این تصمیم با نعمتهای ماندگار همراه است.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر و بسیار عالی است و نتیجهای پایدار و پرنعمت دارد. صاحب استخاره باید با جدیت و اطمینان آن را پیگیری کند.
آیه ۲۵: بهرهمندی مستمر
تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
هر زمان به اذن پروردگارش میوهاش را میدهد. و خدا برای مردم مثلها میزند، باشد که پند گیرند.
درنگ: عمل عالی است، قانونمند، کوتاه و آسان انجام میشود و بهرههای آن مستمر است.
این آیه، بهرهمندی مستمر درخت طیب را توصیف میکند. مانند جویباری که پیوسته جاری است، این تصمیم خیر سریع و پایداری به همراه دارد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر خیر و بسیار عالی است و نتیجهای سریع و پایدار دارد. صاحب استخاره باید با اطمینان و نظم آن را دنبال کند.
آیه ۲۶: کلمه خبیثه و فلاکت
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ
و مثل کلمهای ناپاک مانند درختی ناپاک است که از روی زمین کنده شده و قراری ندارد.
درنگ: عمل بسیار بد است، با هتک حیثیت، آبروریزی و فلاکت ماندگار همراه است.
این آیه، کلمه خبیثه را به درختی بیریشه تشبیه میکند. مانند گیاهی که طوفان آن را ریشهکن میکند، این تصمیم به بدنامی و فلاکت میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل زیان و فلاکت، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهای زیانبار پرهیز کند.
بخش هفتم: آیات ثبات و گمراهی
آیه ۲۷: ثبات مؤمنان و ضلالت ظالمان
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ
خدا کسانی را که ایمان آوردهاند، در زندگی دنیا و در آخرت با سخن استوار ثابتقدم میدارد، و ستمگران را گمراه میکند، و خدا هر چه بخواهد انجام میدهد.
درنگ: صدر آیه (ثبات مؤمنان) خوب است، اما ذیل آیه (گمراهی ظالمان) زیانبار است. عمل باید ترک شود.
این آیه، تضاد میان ثبات مؤمنان و گمراهی ظالمان را نشان میدهد. مانند راهی که در آغاز روشن و در پایان تاریک است، این تصمیم با وجود شروع خیر، به زیان میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل زیانبار بودن ذیل آیه، توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از عملی که به گمراهی ختم میشود، پرهیز کند.
آیه ۲۸: تبدیل نعمت به کفر
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ
آیا کسانی را ندیدی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سرای هلاکت کشاندند؟
درنگ: عمل بسیار بد است، با تهدید، حرمان، کفر و نابودی همراه است.
این آیه، تبدیل نعمت به کفر و هلاکت قوم را توصیف میکند. مانند کشاورزی که بهجای میوه، خار میکارد، این تصمیم به نابودی و حرمان میانجامد.
نتیجهگیری:
تصمیم موردنظر به دلیل کفر و هلاکت، بههیچوجه توصیه نمیشود. صاحب استخاره باید از مسیرهای ناسپاسانه پرهیز کند.
جمعبندی نهایی
تحلیل آیات سوره ابراهیم (آیات ۹ تا ۲۸) در چارچوب استخاره قرآنی، راهنماییهایی عمیق و چندوجهی برای تصمیمگیری ارائه میدهد. آیات ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۲۳، ۲۴ و ۲۵ بر خیر پایدار، توکل، صبر، نعمت و استواری تأکید دارند و صاحب استخاره را به پیگیری با نیت پاک، نظم و اهتمام دعوت میکنند. در مقابل، آیات ۹، ۱۰، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۲۱، ۲۲، ۲۶ و ۲۸ به دلیل همراهی با کفر، شک، تهدید، عذاب، پشیمانی و فلاکت، از انجام عمل نهی میکنند. آیه ۲۷ با ارائه دو جنبه متضاد، بر اهمیت احتیاط و بصیرت در انتخاب مسیر خیر تأکید دارد. این آیات، مانند چراغی در تاریکی، صاحب استخاره را به سوی سعادت هدایت میکنند و از مسیرهای پرخطر بازمیدارند. با توکل بر خدا و التزام به تقوا، میتوان به خیر و سعادت دست یافت.
با نظارت صادق خادمی