در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

استخاره قرآنی 146

متن درس

استخاره قرآنی

استخاره قرآنی: راهنمایی معنوی بر پایه آیات سوره مائده

برگرفته از درس‌گفتارهای آیت‌الله محمدرضا نکونام قدس‌سره، جلسه 146

مقدمه

استخاره قرآنی، به مثابه چراغی هدایتگر در مسیر تصمیم‌گیری، جایگاهی والا در فرهنگ اسلامی دارد. این روش، که ریشه در تأمل عمیق بر آیات قرآن کریم و دلالت‌های معنوی آن‌ها دارد، ابزاری است برای رهایی از حیرت و یافتن مسیر صحیح در امور پیچیده زندگی. در این نوشتار، با رویکردی علمی و نظام‌مند، به تحلیل آیات منتخب از سوره مائده پرداخته‌ایم تا چارچوبی منسجم برای استخاره قرآنی ارائه شود. این آیات، چونان ستارگانی در آسمان معرفت، راهنمایی‌هایی دقیق برای انواع تصمیمات ارائه می‌دهند، از خیر قطعی تا هشدار درباره خطرها و چالش‌ها..

بخش اول: تحلیل آیات سوره مائده در چارچوب استخاره

1.1 آیه 102: هشدار در برابر افترا و ناسپاسی

مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ

خداوند هیچ شتر بحیره، سائبه، وصیله یا حام قرار نداده است، ولی کافران بر خدا دروغ می‌بندند و بیشترشان نمی‌اندیشند.

این آیه، چونان هشداری است که از ژرفای حکمت الهی برمی‌خیزد و استخاره‌کننده را از اقدامی بازمی‌دارد که به کفران نعمت، تنهایی و ضایع ساختن حقوق دیگران منجر می‌شود. اشاره به حیواناتی چون بحیره و حام، نشانه‌ای از نعمت و برکت است، اما این نعمت‌ها سنگین و دشوارند. در این چارچوب، گوشت چهارپایان، که در فرهنگ قرآنی سنگین تلقی می‌شود، در برابر گوشت پرندگان، که مظهر سبکی و رهایی است، قرار می‌گیرد. از این‌رو، آیه توصیه می‌کند که از اقداماتی که بار سنگین دارند پرهیز شود و به سوی انتخاب‌هایی سبک‌تر و معنوی‌تر گرایش یابیم.

درنگ: این آیه برای کارهایی که ظاهراً خیر اما باطناً زیان‌بارند مناسب نیست. استخاره‌کننده باید از انتخاب‌هایی که به ناسپاسی یا ظلم منجر می‌شوند، دوری گزیند.

1.2 آیه 103: خطر پیروی کورکورانه از سنت

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ

و چون به آنان گفته شود به‌سوی آنچه خدا نازل کرده و به‌سوی پیامبر بیایید، گویند: آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم ما را بس است. آیا هرچند پدرانشان چیزی نمی‌دانستند و هدایت نیافته بودند؟

این آیه، چونان آینه‌ای است که ناآگاهی و استکبار را بازتاب می‌دهد. کار مورد نظر در این آیه، به دلیل گرایش به پیروی کورکورانه از سنت‌های نادرست، نامناسب تلقی می‌شود. نخوت و گرفتاری، پیامدهای چنین اقدامی است که استخاره‌کننده را به سوی بازنگری و بصیرت فرا می‌خواند.

درنگ: این آیه هشداری است علیه انتخاب‌هایی که ریشه در تعصب یا ناآگاهی دارند. استخاره‌کننده باید با بصیرت و آگاهی از چنین کارهایی پرهیز کند.

1.3 آیه 104: خیر سنگین با پایانی نیکو

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۖ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خودتان بپردازید. اگر هدایت یافته باشید، گمراهی دیگران به شما زیانی نمی‌رساند. بازگشت همگی‌تان به‌سوی خداست، پس شما را به آنچه می‌کردید آگاه می‌کند.

این آیه، چونان چراغی در تاریکی، خیر اما سنگینی کار را نشان می‌دهد. استخاره‌کننده در این مسیر تنها می‌ماند، اما پایانی نیکو در انتظار اوست. تأکید بر هدایت فردی، استقامت در برابر گمراهی دیگران را برجسته می‌سازد.

درنگ: این آیه برای کارهایی مناسب است که نیازمند استقامت فردی و پایبندی به هدایت الهی هستند، اما نتیجه‌ای خیر در پی دارند.

1.4 آیه 105: مصیبت و مشقت در مسیر

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذًا لَمِنَ الْآثِمِينَ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد، هنگام وصیت، دو شاهد عادل از خودتان یا دو تن از غیر خودتان، اگر در سفر باشید و مصیبت مرگ به شما برسد، گواه گیرید. اگر شک کردید، آن دو را پس از نماز نگاه دارید تا به خدا سوگند خورند که به آن بهایی نستانیم، هرچند خویشاوند باشد، و شهادت خدا را کتمان نکنیم که در آن صورت از گناهکارانیم.

این آیه، چونان هشداری از ژرفای مصیبت، کار را دشوار و دیربازده توصیف می‌کند. اشاره به مرگ و وصیت، نشان‌دهنده مشقت و گرفتاری است که استخاره‌کننده را به احتیاط فرا می‌خواند.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با چالش‌های سنگین و نتایج دیرهنگام همراه هستند، مناسب نیست. احتیاط لازم است.

1.5 آیه 106: پرهیز از فراز و نشیب

فَإِنْ عُثِرَ عَلَىٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ

و اگر معلوم شد که آن دو مرتکب گناهی شده‌اند، دو تن دیگر از کسانی که بر آن‌ها ستم روا داشته شده به جای آن‌ها قرار گیرند و به خدا سوگند خورند که شهادت ما از شهادت آن‌ها درست‌تر است و تجاوز نکرده‌ایم، که در آن صورت از ستمگرانیم.

این آیه، چونان راهنمایی در مسیری پر پیچ و خم، کار را نامناسب و پر از فراز و نشیب می‌داند. توصیه به ترک آن است و نیازی به استخاره مجدد نیست.

درنگ: این آیه هشداری است علیه کارهایی که با پیچیدگی و احتمال ظلم همراه‌اند. استخاره‌کننده باید از آن اجتناب کند.

1.6 آیه 107: خطر فسق و انحراف

ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَىٰ وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ

این نزدیک‌تر است به اینکه شهادت را به‌درستی ادا کنند یا بترسند که سوگندهایشان پس از سوگندهای دیگران رد شود. و از خدا پروا کنید و بشنوید. و خدا قوم فاسق را هدایت نمی‌کند.

این آیه، چونان هشداری از انحراف، کار را نامناسب و گرفتارآور توصیف می‌کند. تأکید بر فسق و عدم هدایت، خطر این مسیر را نشان می‌دهد. مردم غالباً به دنبال عافیت و آسایش‌اند، نه سعادت اخروی.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با فسق و انحراف همراه‌اند هشداری قاطع است. استخاره‌کننده باید به ارزش‌های معنوی و اخروی توجه کند.

1.7 آیه 108: خیر قطعی با پشتوانه الهی

يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ

روزی که خدا پیامبران را گرد آورد و گوید: چه پاسخی به شما داده شد؟ گویند: ما را هیچ دانشی نیست، تو خود دانای غیب‌هایی.

این آیه، چونان گوهر درخشانی در گنجینه حکمت الهی، کار را بسیار خیر و با پشتوانه رسولان و نجابت آن‌ها توصیف می‌کند. فعل معلوم «قَالُوا» قوت و اطمینان این مسیر را نشان می‌دهد.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با ارزش‌های الهی و معنوی همخوانی دارند، بسیار مناسب است. استخاره‌کننده می‌تواند با اطمینان اقدام کند.

1.8 آیه 109: خیر والا با چالش‌های ظاهری

إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ

آنگاه که خدا گفت: ای عیسی پسر مریم، نعمت مرا بر خود و بر مادرت یاد کن، آنگاه که تو را با روح‌القدس تأیید کردم که در گهواره و در میانسالی با مردم سخن گفتی، و آنگاه که تو را کتاب و حکمت و تورات و انجیل آموختم، و آنگاه که به اذنم از گِل به‌صورت پرنده‌ای ساختی و در آن دمیدی، پس به اذنم پرنده‌ای شد، و نابینای مادرزاد و پیس را به اذنم شفا دادی، و آنگاه که به اذنم مردگان را زنده بیرون آوردی، و آنگاه که بنی‌اسرائیل را از تو باز داشتم وقتی با نشانه‌های روشن به‌سویشان آمدی، پس کافرانشان گفتند: این جز جادویی آشکار نیست.

این آیه، چونان باغی پر از گل‌های معنوی، کار را بسیار عالی اما همراه با مشکلات ظاهری توصیف می‌کند. مذمت کافران، که اعجاز را سحر خواندند، همراه با اعجاب است و نشان‌دهنده ارزش والای کار است.

درنگ: این آیه برای کارهایی مناسب است که خیر والایی دارند اما ممکن است با سوءتفاهم یا موانع مواجه شوند. صبر و ایمان لازم است.

1.9 آیه 110: خیر معنوی با چالش‌های ظاهری

وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ

و هنگامی که به حواریون وحی کردم که به من و به پیامبرم ایمان بیاورید، گفتند: ایمان آوردیم و گواه باش که ما تسلیم‌شدگانیم.

این آیه، چونان پرتویی از نور ایمان، کار را از نظر معنوی والا اما با چالش‌های ظاهری توصیف می‌کند. ایمان و تسلیم حواریون، خیر معنوی کار را برجسته می‌سازد.

درنگ: این آیه برای کارهایی مناسب است که جنبه معنوی قوی دارند اما با چالش‌های ظاهری همراه‌اند. توجه به باطن معنوی کار ضروری است.

1.10 آیه 111: خیر مشروط به ایمان و تقوا

إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

آنگاه که حواریون گفتند: ای عیسی پسر مریم، آیا پروردگارت می‌تواند برای ما از آسمان مائده‌ای نازل کند؟ گفت: اگر مؤمنید، از خدا پروا کنید.

این آیه، چونان دعوتی به ایمان و تقوا، کار را بسیار خیر اما مشروط به ایمان می‌داند. استفهام موجود، احتمال عدم تحقق را نشان می‌دهد، اما در صورت تحقق، نتیجه‌ای عالی در پی دارد.

درنگ: این آیه برای کارهایی مناسب است که موفقیت آن‌ها به ایمان و تقوای استخاره‌کننده وابسته است. با اطمینان و تقوا اقدام شود.

1.11 آیه 112: خیر پایدار و اطمینان‌بخش

قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ

گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌هایمان آرام گیرد و بدانیم که به ما راست گفته‌ای و بر آن از گواهان باشیم.

این آیه، چونان نسیمی آرام‌بخش، کار را بسیار خیر و دارای طلب، استمرار و دوام می‌داند. خیر آن قطعی و پایدار است.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با آرامش، اطمینان و نتایج پایدار همراه‌اند، بسیار مناسب است. اقدام با اطمینان کامل توصیه می‌شود.

1.12 آیه 113: خیر و برکت بی‌چون و چرا

قَالَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

عیسی پسر مریم گفت: خدایا، پروردگارا، برای ما از آسمان مائده‌ای فروفرست تا برای اولین و آخرین ما عیدی باشد و نشانه‌ای از تو، و ما را روزی ده که تو بهترین روزی‌دهندگان هستی.

این آیه، چونان جشنی الهی، کار را بسیار عالی، پرخیروبرکت و سعادت‌آمیز توصیف می‌کند. نبود استفهام، قطعیت خیر آن را نشان می‌دهد.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با خیر و برکت الهی و نتایج ماندگار همراه‌اند، بسیار مناسب است. اقدام با اطمینان کامل توصیه می‌شود.

1.13 آیه 114: خطر خیر ظاهری

قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ

خدا گفت: من آن را بر شما فرومی‌فرستم، پس هر کس از شما پس از آن کفر ورزد، او را عذابی کنم که هیچ‌یک از جهانیان را آن‌گونه عذاب نکرده‌ام.

این آیه، چونان هشداری در میانه خیر ظاهری، کار را خطرناک می‌داند. عدم هماهنگی بین وعده خیر و هشدار عذاب، احتیاط را ضروری می‌سازد.

درنگ: این آیه هشداری است برای کارهایی که خیر ظاهری دارند اما با خطر کفر و عذاب همراه‌اند. احتیاط کامل لازم است.

1.14 آیه 115: خیر با پشتوانه حکمت الهی

وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّي إِلَٰهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ

و هنگامی که خدا گفت: ای عیسی پسر مریم، آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به جای خدا به خدایی گیرید؟ گفت: منزهی تو، مرا نرسد که چیزی را که حق من نیست بگویم. اگر آن را گفته بودم، تو خود می‌دانستی. تو آنچه در دل من است می‌دانی و من آنچه در ذات توست نمی‌دانم. تو خود دانای غیب‌هایی.

این آیه، چونان گواهی بر حکمت الهی، کار را بسیار خیر می‌داند. فرجام آن به علم بی‌کران خداوند منتهی می‌شود.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با نیت خالص و هدایت الهی همراه‌اند، بسیار مناسب است. اقدام با اطمینان توصیه می‌شود.

1.15 آیه 116: خیر همراه با اطاعت و سعادت

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۚ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

من جز آنچه به من فرمان دادی به آنان نگفتم که خدا، پروردگار من و پروردگار شما را بپرستید. و تا هنگامی که در میانشان بودم بر آنان گواه بودم، و چون مرا برگرفتی، تو خود بر آنان نگهبان بودی، و تو بر هر چیزی گواهی.

این آیه، چونان سرود اطاعت و عبودیت، کار را بسیار خیر و همراه با سلامت، سعادت و معنویت می‌داند. خیر آن قطعی و پایدار است.

درنگ: این آیه برای کارهایی که با عبودیت و پایبندی به دستورات الهی همراه‌اند، بسیار مناسب است. اقدام با اطمینان توصیه می‌شود.

جمع‌بندی

آیات سوره مائده، از آیه 102 تا 116، چونان نقشه‌ای معنوی، راهنمایی‌هایی جامع برای استخاره قرآنی ارائه می‌دهند. این آیات، از خیر قطعی و سعادت‌آمیز (آیات 108، 112، 113، 115 و 116) تا هشدار در برابر خطرها و چالش‌ها (آیات 102، 103، 106، 107 و 114) و خیر مشروط به ایمان و تقوا (آیه 111) یا خیر دیربازده اما نیکو (آیه 104)، چارچوبی نظام‌مند برای تصمیم‌گیری فراهم می‌کنند. استخاره قرآنی، به مثابه دریچه‌ای به سوی حکمت الهی، نیازمند نیت خالص، تقوا، بصیرت و پایبندی به ارزش‌های معنوی است. این تحلیل، با تکیه بر آیات و دلالت‌های آن‌ها، راهنمایی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به علوم دینی ارائه می‌دهد تا در مسیر تصمیم‌گیری، با اطمینان و آگاهی گام بردارند.

با نظارت صادق خادمی