متن درس
نهایات دینی: تأملاتی در عبادت، ایمان و رابطه انسان با خداوند
برگرفته از درسگفتارهای آیتالله محمدرضا نکونام قدسسره (جلسه هشتم)
دیباچه
این نوشتار، با نگاهی ژرف به مفاهیم عبادت، ایمان و پیوند انسان با خداوند، در پی تبیین معانی والای دینی است که در قالب درسگفتارهایی عمیق و تأملبرانگیز ارائه شدهاند. هدف این اثر، کاوش در ابعاد نظری و عملی دینورزی است که با زبانی روشن و متین، راهی به سوی فهم حقیقت الهی میگشاید.
بخش یکم: چیستی عبادت و ایمان در میان مردمان
کمیت و کیفیت در عبادت
عبادت و ایمان در میان تودههای مردم، حضوری گسترده اما غالباً کمعمق دارد. این گستردگی در کمیت، نشان از حضور پررنگ اعمال عبادی در زندگی روزمره دارد، اما کیفیت این اعمال، که وابسته به نیت خالص و آگاهی عمیق است، گاه در سایه غفلت قرار میگیرد. این تمایز میان ظاهر و باطن عبادت، ضرورتی است که دینورزان را به تأمل در اخلاص و معرفت فرا میخواند.
تمثیل چوپان و آموزش ناقص وضو
در مثالی، شخصی چوپان خود را برای اقامه نماز تربیت کرد، اما او به جای مسح پا، روی کفش را مسح میکرد. هنگامی که مورد نقد قرار گرفت، پاسخ داد که تا همین مرحله او را هدایت کرده و دیگران باید ادامه دهند. این تمثیل، محدودیتهای آموزش دینی را نشان میدهد که گاه به دلیل سادهسازی بیش از حد یا ناکافی بودن، به فهم نادرست احکام میانجامد. از منظر فقهی، مسح روی کفش به جای پا باطل است، اما این مثال بر اهمیت تساهل در آموزش به افراد سادهدل تأکید دارد.
ارزش نسبی عبادت ناقص
اقامه نماز ناقص، حتی اگر بدون وضو باشد، از ترک کامل آن ارزشمندتر است. این دیدگاه بر تمایز میان ثواب، که به عمل صحیح تعلق میگیرد، و اجر، که به تلاش حتی در صورت نقص اختصاص دارد، استوار است. این اصل، از منظر فقهی و اخلاقی، نشاندهنده رحمت الهی است که نیت و کوشش بندگان را ارج مینهد.
تساهل در امور دینی
سختگیری بیش از حد در احکام دینی میتواند به دوری مردم از دین منجر شود. به جای سختگیری، باید با تساهل و سادهسازی، مردم را به سوی دین جذب کرد. قرآن کریم نیز بر آسان بودن شریعت تأکید دارد:
يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ
(بقره: 185)؛ خداوند برای شما آسانی میخواهد و دشواری را بر شما روا نمیدارد.
بخش دوم: آسیبهای وسواس دینی
وسواس فقهی و پیامدهای آن
وسواس در احکام فقهی، گاه به اختلالات روانی و دوری از روح دین منجر میشود. مثالی از زنی که 65 بار شیر آب را میشست یا همسری که به دلیل وسواس در نیت غسل، در شرایط غیرعادی به سر میبرد، نشاندهنده این آسیب است. چنین رفتارهایی، نه تنها از ارزش عبادت میکاهد، بلکه به گمراهی فرد و جامعه میانجامد.
دین ساده و روان
وسواس، ضد ارزشهای دینی است و دین باید ساده و روان باشد. حدیث «روزه بگیرید تا سالم شوید» بر فواید معنوی و جسمانی روزه تأکید دارد، اما سختگیری بیش از حد این فواید را خنثی میکند. افراد بیمار نباید خود را ملزم به روزه گرفتن بدانند، چنانکه قرآن کریم میفرماید:
فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ
(بقره: 184)؛ هر کس از شما بیمار یا در سفر باشد، باید در روزهای دیگر روزه بگیرد.
سختگیری و خطر انقراض دین
سختگیری بیش از حد در احکام دینی میتواند حتی اولیاء الهی را از تحمل دین بازدارد و به انقراض روح دین منجر شود. این هشدار، به خطر تحریف دین از طریق پیچیدگیهای غیرضروری اشاره دارد.
بخش سوم: نقش فرهنگ و رسانه در دینورزی
تأثیر معنوی برنامههای مذهبی
در گذشته، نوای عالمان دینی، گویی ملائکه را به زمین میآورد و تأثیر معنوی عمیقی بر مردم داشت. اما امروزه، رسانهها به دلیل محتوای نامناسب، این تأثیر را از دست دادهاند. این موضوع، ضرورت بازنگری در نقش رسانههای دینی را برجسته میسازد.
سادگی در برخورد با مردم
اکثریت مردم را نباید با سختگیری آزار داد. تساهل و سادگی در برخورد، راهی برای جذب دلها به سوی دین است. مثالی از کارگری که برای وضو با سیم ناخنهای خود را پاک میکرد، نشاندهنده غیرضروری بودن چنین سختگیریهایی است. اصل طهارت در فقه، فرض است مگر اینکه نجاست محرز شود.
بخش چهارم: تجربه عرفانی و یافتن خداوند
تقسیمبندی خداباوران و خداانگاران
مردم به دو دسته خداباور، که خدا را در دل دارند، و خداانگار، که در وجود خدا تردید دارند، تقسیم میشوند. ایمان قلبی، مقدم بر استدلال عقلی است و خدا در تجربههای عرفانی یافت میشود.
یافتن خدا در باشگاه الهی
خداوند با فلسفه یافت نمیشود، بلکه در «باشگاه الهی» و از طریق ریاضت و تجربه عرفانی به دست میآید. قرآن کریم میفرماید:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
(بقره: 186)؛ هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزدیکم، دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند اجابت میکنم. پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند.
نفس مطمئنه و بازگشت به سوی خدا
قرآن کریم به نفس مطمئنه میفرماید:
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي
(فجر: 27-29)؛ ای نفس آرامیافته، بهسوی پروردگارت بازگرد درحالیکه خشنود و مورد خشنودی هستی، پس در میان بندگان من درآی و به بهشتم وارد شو. این آیات، به مقام عرفانی نفس مطمئنه اشاره دارند که با رضایت کامل به سوی خدا بازمیگردد.
تمثیل بدنسازی و ریاضت عرفانی
یافتن خدا، مانند بدنسازی است که نیازمند تحمل سختی و ریاضت است. همانگونه که بدنساز با تمرین مقاوم میشود، انسان نیز با ریاضت عرفانی به خدا نزدیک میگردد. این تمثیل، بر اهمیت تلاش و استقامت در مسیر قرب الهی تأکید دارد.
بخش پنجم: عبادت به مثابه ورزش معنوی
نماز به عنوان ایروبیک معنوی
نماز، به مثابه یک ورزش معنوی، باید تعادل میان جسم و روح را حفظ کند. در شرایط خاص، کوتاه خواندن نماز توصیه میشود تا انسان را از عبادت دلزده نکند. این دیدگاه، بر اهمیت انعطاف در عبادات تأکید دارد.
نماز سریع در افطار
اقامه سریع نماز در هنگام افطار، به جذب دیگران به عبادت کمک میکند. طولانی کردن نماز ممکن است دیگران را از آن دور کند. این انعطاف، با سیره عملی انبیاء همراستاست که بر آسانگیری در دین تأکید داشتند.
بخش ششم: خدا و تجربه شخصی
تربیت اولیاء خدا
خداوند، اولیاء خود را با سختیها و ریاضتها تربیت میکند تا به مقام قرب الهی برسند. قرآن کریم میفرماید:
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى
(ضحی: 6-8)؛ آیا تو را یتیم نیافت و پناهت داد؟ و تو را گمگشته نیافت و هدایتت کرد؟ و تو را نیازمند نیافت و بینیازت کرد؟
تفسیر آیات سوره مدثر
قرآن کریم میفرماید:
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ قُمْ فَأَنْذِرْ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
(مدثر: 1-4)؛ ای جامه به خود پیچیده، برخیز و هشدار ده، و پروردگارت را بزرگ دار، و جامهات را پاکیزه کن. واژه «طهر» در اینجا به معنای پاکسازی ظاهری و باطنی است.
رویکرد خداوند به انبیاء و کفار
خداوند با هر یک از انبیاء بهگونهای متفاوت برخورد کرده است. برخی کفار نیز به دنبال تقرب به خدا از طریق بتها بودند، چنانکه قرآن کریم میفرماید:
لِيَقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى
(زمر: 3)؛ تا ما را به خدا نزدیکتر کنند. این نیت، هرچند نادرست، نشاندهنده میل به تقرب است.
تجربه شخصی و یافتن خدا
یافتن خدا، نیازمند تجربه شخصی است و با استدلال فلسفی ممکن نیست. تمثیل زایمان، به دشواریهای طبیعی زندگی اشاره دارد که نباید با پیچیدگیهای دینی مقایسه شود. همچنین، نقد روشهای غیرعلمی در پزشکی، بر ضرورت عقلانیت در همه حوزهها تأکید دارد.
تفسیر آیات سوره نجم
قرآن کریم میفرماید:
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
(نجم: 8-9)؛ سپس نزدیک شد و نزدیکتر شد، تا آنکه به فاصله دو کمان یا کمتر بود. این آیات، به تجربه عرفانی معراج اشاره دارند.
ناشناخته بودن امور الهی
برخی امور، مانند خیر شب قدر یا تعداد زخمهای اولیاء خدا، ناشناختهاند. قرآن کریم میفرماید:
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
(قدر: 3)؛ شب قدر از هزار ماه بهتر است. این ناشناختگی، بر محدودیت دانش بشری تأکید دارد.
ایمان ساده و عمیق
ایمان ساده و خالص، مانند ایمان مادری که با عبادت مداوم به خدا نزدیک بود، نمونهای از پیوند بیریا با حقیقت الهی است. این ایمان، بدون پیچیدگیهای فلسفی، به قرب الهی میرسد.
خدای هر فرد
خدای هر فرد، منحصر به تجربه شخصی اوست. قرآن کریم میفرماید:
داخل فی الاشیاء لا بالممازجة و خارج عن الاشیاء لا بالمباینة
؛ خداوند در همه چیز است بدون اختلاط، و از همه چیز جداست بدون دوری. این عبارت، به حضور فراگیر خداوند اشاره دارد.
تفاوت جزء و شرط در فقه
در فقه، رکوع جزء نماز و نیت شرط آن است. خداوند، مانند شرط، ناظر بر اشیاء است، نه جزء آنها. این تمایز، بر حضور الهی بدون اختلاط با مخلوقات تأکید دارد.
خلوت و ریاضت
خلوت و ریاضت، فضایی برای یافتن خداست. هر فرد باید در خلوت خود، خدای خویش را بیابد.
جمعبندی
این نوشتار، با کاوش در مفاهیم عبادت، ایمان و رابطه انسان با خداوند، راههایی برای فهم عمیقتر حقیقت الهی ارائه داد. تأکید بر سادگی و تساهل در دین، نقد وسواس و سختگیریهای غیرضروری، و اهمیت تجربه عرفانی، از محورهای اصلی این اثر بود. آیات قرآن کریم، چون چراغی روشن، راه را برای بندگان به سوی قرب الهی هموار میسازند. این متن، با بهرهگیری از تمثیلات و تأملات، نشان داد که دین باید روان و ساده باشد تا دلها را به سوی حقیقت جذب کند.