متن درس
قدرت و تقدیر در هستیشناسی قرآنی
برگرفته از درسگفتارهای استاد فرزانه آیتالله محمدرضا نکونام قدسسره (جلسه ۶۷۱)
مقدمه: دریچهای به سوی فهم قدرت و تقدیر
مفهوم قدرت، چونان دریایی بیکران، در آیات قرآن کریم موج میزند و انسان را به تأمل در ژرفای هستی و معرفت فرا میخواند. درسگفتار شماره ۶۷۱ از سلسله درسگفتارهای استاد فرزانه آیتالله محمدرضا نکونام قدسسره، با کاوش در این مفهوم بنیادین، قدرت را نه تنها صفتی الهی، بلکه ظرفی چندوجهی برای علم، احاطه، اشراف، و اندازهگیری معرفی میکند. این نوشتار، به تبیین رابطه ناگسستنی قدرت و تقدیر در هستیشناسی قرآنی میپردازد. همانگونه که ستارهای در آسمان شب راه را به گمگشتگان نشان میدهد، محور بحث، ضرورت اندازهگیری (تقدیر) بهعنوان کلید فعلیت قدرت و رفع ضعف وجودی است که با نقدهای صریح و تمثیلات ملموس، به سوی معرفتی عملی و تحولآفرین رهنمون میشود.
بخش اول: مبانی نظری قدرت در قرآن کریم
ابعاد چندگانه قدرت
قدرت، در نگاه قرآنی، ظرفی است که ابعاد گوناگون وجودی را در خود جای داده است. این ابعاد شامل تبدیل، انعکاس، تبادل، و انتقال قوت است. تبدیل، به دگرگونی صورتها اشاره دارد؛ انعکاس، بازتاب قوت در وجود است؛ تبادل، تعامل دوسویه میان موجودات را نشان میدهد؛ و انتقال، جابهجایی قوت از یک ساحت به ساحت دیگر است. این ابعاد، قدرت را چونان جریانی پویا در نظام هستی معرفی میکنند که هر جزء آن، جلوهای از فعلیت الهی است.
قوت، دریای بیکران
قوت، در آیات قرآن کریم، چونان اقیانوسی بیانتها توصیف شده که فهم آن نیازمند غواصی در اعماق معرفت است. استاد فرزانه، قوت را دریایی بیکران میدانند که از آیات الهی استخراج میشود و هر موج آن، نشانهای از قدرت بیحد الهی است. این تصویر، نه تنها عظمت قوت را نشان میدهد، بلکه پژوهشگران را به کاوش عمیق در این حوزه فرا میخواند.
نیاز به روششناسی علمی
فهم قوت قرآنی، بدون بهرهگیری از روشهای علمی، آزمایشگاه معرفت، و برنامهریزی مدون ممکن نیست. استاد فرزانه تأکید دارند که استخراج معارف قدرت از قرآن کریم، نیازمند سالیان دراز تحقیق، تعلیم، و تعلم است. این فرایند، مانند بنای عمارتی رفیع، نیازمند نقشهای دقیق و تلاشی مستمر است تا قوت الهی از آیات به فعلیت برسد.
|
درنگ: قدرت، ظرفی چندوجهی است که علم، احاطه، اشراف، و اندازهگیری را دربرمیگیرد و بدون روششناسی علمی، فهم آن ناقص میماند. |
ویژگیهای قدرت
قدرت، در بردارنده ویژگیهایی چون احاطه، اشراف، کارایی، علم، مباهات، مبالات، ترتیب، و اندازه است. احاطه، به معنای تسلط کامل بر هستی است؛ اشراف، نظارت و آگاهی بر امور را نشان میدهد؛ کارایی، نتیجه عملی قدرت است؛ و علم، ظرف وجودی آن. مباهات و مبالات، به جلوههای عزت و اهتمام قدرت اشاره دارند، و ترتیب و اندازه، نظم و نظاممندی آن را تضمین میکنند. این ویژگیها، قدرت را چونان نگینی در تاج آفرینش قرار میدهند.
عدم قدرت، سستی و ضعف
فقدان قدرت، به سستی و ضعف وجودی منجر میشود که میتواند ریشهای طبیعی (مانند ضعف جسمانی) یا غیرطبیعی (مانند گناه و انحراف معنوی) داشته باشد. استاد فرزانه، ضعف را نتیجه نبود قوت در فعلیت وجودی میدانند که انسان را از تحقق کمال بازمیدارد.
گستردگی معارف قدرت
از آیات قرآن کریم، میتوان میلیونها واژه در باب قدرت استخراج کرد. این ادعا، نه تنها به غنای معرفتی قرآن کریم اشاره دارد، بلکه پژوهشگران را به چالش میکشد تا با تأمل عمیق، این دریای بیکران را کاوش کنند. استاد فرزانه، این گستردگی را چونان معدنی گرانبها میدانند که هر ذره آن، ارزشی بیپایان دارد.
جمعبندی بخش اول
بخش نخست، قدرت را بهعنوان ظرفی چندوجهی معرفی کرد که ابعاد تبدیل، انعکاس، تبادل، و انتقال را دربرمیگیرد. قوت، دریایی بیکران است که فهم آن نیازمند روششناسی علمی و تحقیق مداوم است. ویژگیهای قدرت، از احاطه و اشراف تا ترتیب و اندازه، آن را به محور فعلیت وجودی تبدیل میکند. فقدان قدرت، سستی و ضعف را به دنبال دارد، و گستردگی معارف قدرت، دعوتی است به سوی کاوش عمیق در آیات قرآن کریم.
بخش دوم: نقد فقدان قدرت در جوامع اسلامی
ناتوانی در تأمین معیشت
استاد فرزانه، با نگاهی نقادانه، به فقدان قدرت در جوامع اسلامی اشاره دارند. با وجود گنجینه قرآن کریم و سنت نبوی، این جوامع از ناتوانی در تأمین معیشت رنج میبرند. این ناتوانی، چونان سایهای سنگین، بر زندگی اجتماعی و معنوی مسلمانان افتاده و مانع از فعلیت قوت وجودی آنها شده است.
انحراف در اولویتها
در فقدان قدرت، برخی مسائل حرام و حلال را نادیده گرفته و تأمین معیشت را بر اصول دینی مقدم میدارند. استاد فرزانه، این انحراف را نتیجه ضعف وجودی میدانند که انسان را از معرفت و اخلاق دور میکند. این وضعیت، مانند کسبهای است که با توجیه تفاوت کیفیت، کالایی گران را به مشتری میفروشند و حقیقت را پنهان میکنند.
قرآن کریم و ضرورت قدرت
قرائت قرآن کریم، بدون قدرت وجودی، گوارا نیست و انسان را به فعلیت نمیرساند. استاد فرزانه تأکید دارند که قرآن کریم، کتاب قدرت است و فهم آن، نیازمند قوتی است که از مصرف معرفت الهی حاصل میشود. مانند درختی که بدون آب، میوه نمیدهد، انسان بدون قدرت، از ثمرات قرآن کریم بیبهره میماند.
|
درنگ: فقدان قدرت در جوامع اسلامی، نتیجه انفصال علم و قدرت است که مانع از بهرهمندی کامل از معارف قرآن کریم میشود. |
نقد الفقر فخری
استاد فرزانه، با صراحت، حدیث «الفقر فخری» را جعلی و از اسرائیلیات میدانند. فقر، نه افتخار، بلکه نکبت است که انسان را از عزت و معرفت دور میکند. این نقد، مانند تیغی بر پرده توهمات، حقیقت را آشکار میسازد و قدرت را شرط عزت و خداشناسی معرفی میکند.
فقر و نزدیکی به کفر
روایت «الفقر کاد أن یکون کفرا» فقر را نزدیک به کفر میداند، زیرا ضعف وجودی، انسان را از فعلیت و معرفت الهی بازمیدارد. استاد فرزانه، این نزدیکی را نتیجه فقدان قوت میدانند که انسان را در تنگنای وجودی گرفتار میسازد.
جمعبندی بخش دوم
بخش دوم، فقدان قدرت در جوامع اسلامی را بهعنوان مانعی بنیادین در تحقق معرفت و معیشت بررسی کرد. انحراف در اولویتها، قرائت ناقص قرآن کریم، و توجیهات نادرست مانند «الفقر فخری»، ریشه در ضعف وجودی دارند. این نقدها، دعوتی است به بازاندیشی در پیوند علم و قدرت، تا جوامع اسلامی از تنگنای ناتوانی رهایی یابند.
بخش سوم: آیات قدرت و تقدیر در قرآن کریم
ابتلا و تنگنای رزق
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ [مطلب حذف شد] : «و اما هنگامی که او را آزمود و روزیاش را بر او تنگ کرد.»
استاد فرزانه، این آیه را نشانهای از پیوند ابتلا (آزمایش الهی) و تنگنا (قدر) میدانند. ابتلا، مانند بادی که شاخسار درخت را میآزماید، قوت انسان را محک میزند و تنگنای رزق، محرک فعلیت آن است.
معیشت ضنک و اعراض از ذکر
فَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً [مطلب حذف شد] : «و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی تنگ [و سختی] خواهد داشت.»
اعراض از ذکر الهی، مانند گمگشتگی در بیابانی بیآب، به تنگنای معیشت منجر میشود. استاد فرزانه، این تنگنا را نتیجه فقدان آگاهی و ضعف در قوت وجودی میدانند.
تحسین قدرت الهی
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ [مطلب حذف شد] : «پس [آن را] اندازهگیری کردیم، و چه نیکو اندازهگیرانی هستیم.»
این آیه، قدرت الهی را در اندازهگیری دقیق هستی تأیید میکند. استاد فرزانه، «فنعم القادرون» را تحسینی از برتری الهی در نظم و تقدیر میدانند که الگویی برای قدرت انسانی است.
عدم شناخت قدر الهی
وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ [مطلب حذف شد] : «و خدا را آنگونه که شایسته است نشناختند.»
استاد فرزانه، این آیه را نشانه پیوند قدرت و علم میدانند. عدم شناخت قدر خدا، مانند تاریکی جهل، انسان را از معرفت الهی محروم میسازد.
قبضه الارض و احاطه الهی
وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ [مطلب حذف شد] : «و خدا را آنگونه که شایسته است نشناختند، در حالی که زمین همگی در قبضه اوست در روز قیامت.»
قبضه الارض، مانند مشتی که عالم را در بر میگیرد، نماد احاطه و اشراف الهی است. استاد فرزانه، این آیه را شاهدی بر پیوند قدرتشناسی و خداشناسی میدانند.
احاطه و اشراف الهی
وَآخَرَى لَمْ تَقْدَرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ [مطلب حذف شد] : «و [نعمتهای] دیگری که به آن دست نیافتهاید و خدا بر آن احاطه دارد.»
احاطه الهی، مانند آسمانی که زمین را در بر میگیرد، نشانه قدرت مطلق است که فراتر از توان انسانی عمل میکند.
بسط و قدر رزق
إِنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ [مطلب حذف شد] : «خداوند روزی را برای هر که بخواهد گشایش میدهد یا تنگ میسازد.»
بسط و قدر، مانند باز و بسته شدن دروازههای رزق، دو وجه قدرت الهی در توزیع معیشت هستند.
بکمان و ناتوانی
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَى [مطلب حذف شد] : «خدا مثلی زده است: دو مرد که یکی از آنها گنگ است و بر چیزی توانا نیست.»
بکمان، مانند درختی بیریشه، نماد ناتوانی در فعلیت است که قوت وجودی را از انسان سلب میکند.
ناتوانی در مصرف کسب
لَا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا [مطلب حذف شد] : «بر چیزی از آنچه کسب کردهاند، توانا نیستند.»
استاد فرزانه، این آیه را نشانه ضلال بعید میدانند که گمراهی عمیق از ناتوانی در مصرف علم و کسب است.
انفاق در تنگنا
وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ [مطلب حذف شد] : «و کسی که روزیاش تنگ شده، از آنچه خدا به او داده انفاق کند.»
انفاق، مانند جویباری که در بیابان میجوشد، حتی در تنگنا، قوت را به فعلیت رسانده و رزق را توسعه میدهد.
خلق، تسویه، و تقدیر
وَالَّذِي قَدَّرَ [مطلب حذف شد] : «و آن که اندازهگیری کرد و هدایت نمود.»
این آیه، مراحل خلقت را چونان زنجیرهای منظم معرفی میکند: خلق، تسویه، تقدیر، و هدایت. استاد فرزانه، این مراحل را الگویی مکانیکی برای صنعت بشری میدانند.
نظم قمر و شمس
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ [مطلب حذف شد] : «و ماه را [چنان] مقدر کردیم که منزلگاههایی داشته باشد.»
تقدیر قمر، مانند نقشهای دقیق، نظم و ترتیب حرکت آن را تضمین میکند.
شب قدر و عظمت تقدیر
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ [مطلب حذف شد] : «ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کردیم * و تو چه دانی که شب قدر چیست؟»
استاد فرزانه، عظمت شب قدر را در «قدر» آن میدانند، نه صرف شب بودن. شب قدر، مانند کارگاهی الهی، شب محو و اثبات است که سرنوشتها را تعیین میکند.
|
درنگ: شب قدر، به اعتبار تقدیر و اندازهگیری، عظمت مییابد و محور تعیین سرنوشتهای هستی است. |
بالغ امره و وصول
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ [مطلب حذف شد] : «خداوند امرش را به انجام میرساند، خدا برای هر چیزی اندازهای قرار داده است.»
بالغ امره، مانند رودی که به دریا میرسد، نشانه جامعیت قدرت الهی در رساندن همهچیز به مقصد است.
قدرت و رجوع
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ أَنْ يَخْلُقَ [مطلب حذف شد] : «آیا آن که آسمانها و زمین را آفرید، قادر نیست که مانند آنها را بیافریند؟»
قدرت الهی، مانند چرخهای بیپایان، در خلق و بازآفرینی هستی تجلی مییابد.
جمعبندی بخش سوم
بخش سوم، با بررسی آیات قرآن کریم، قدرت و تقدیر را بهعنوان محورهای هستیشناسی قرآنی معرفی کرد. از ابتلا و تنگنای رزق تا عظمت شب قدر، آیات نشاندهنده پیوند ناگسستنی علم، قدرت، و اندازهگیریاند. بالغ امره الهی، با تقدیر دقیق، همهچیز را به مقصد میرساند و انسان را به سوی فعلیت و وصول هدایت میکند.
بخش چهارم: نقد نظام آموزشی و راهکارهای عملی
نقد آموزش صرف و نحو
استاد فرزانه، با مثالی از عالمی که پس از سالها مطالعه صرف و نحو، از تکلم به عربی عاجز است، به نقد نظام آموزشی حوزهها میپردازند. این ناتوانی، مانند کوزهای ترکخورده، علم را بیثمر میسازد و نشاندهنده انفصال علم و قدرت است.
نقد حوزههای سنتی
حوزههای سنتی، بدون ترتیب و هدف مشخص، علم را به قدرت تبدیل نکردهاند. استاد فرزانه، این نظام را مانند باغی بیحصار میدانند که میوههایش به هدر میرود. فقدان نظاممندی، مانع از فعلیت قوت در علوم دینی شده است.
انفاق، کلید توسعه رزق
استاد فرزانه، با مثالی از روستاییان ممسک، انفاق را راهحلی برای توسعه رزق و تحقق قدرت میدانند. انفاق، مانند بذری در خاک، حتی در تنگنا، قوت را بارور میسازد و رزق را گشایش میدهد.
|
درنگ: انفاق، حتی در تنگنای رزق، قوت را به فعلیت رسانده و توسعه معیشت را به ارمغان میآورد. |
اندازهگیری و فعلیت
استاد فرزانه، فقدان اندازهگیری را ریشه ناتوانی انسان در فعلیت میدانند. مانند نجاری که خاکاره تولید میکند، انسان بدون تقدیر، نمیتواند کارها را به کمال برساند. اندازهگیری، کلید بالغ امره شدن است.
جمعبندی بخش چهارم
بخش چهارم، با نقد نظام آموزشی و تأکید بر انفاق و اندازهگیری، راهکارهایی عملی برای تحقق قدرت ارائه کرد. نقد حوزههای سنتی، دعوتی است به بازنگری در آموزش دینی، و انفاق، راهحلی برای رهایی از تنگنای معیشت و فعلیت قوت وجودی است.
نتیجهگیری: به سوی معرفتی عملی و تحولآفرین
این نوشتار، با تکیه بر درسگفتار شماره ۶۷۱ استاد فرزانه آیتالله محمدرضا نکونام قدسسره، قدرت را چونان نگینی در تاج هستیشناسی قرآنی معرفی کرد. قدرت، ظرفی چندوجهی است که علم، احاطه، اشراف، و اندازهگیری را دربرمیگیرد. آیات قرآن کریم، از ابتلا و تنگنای رزق تا عظمت شب قدر، این پیوند را تأیید میکنند. نقد فقدان قدرت در جوامع اسلامی، ریشه در انفصال علم و قوت دارد. انفاق و نظاممندی آموزشی، راهکارهایی برای رهایی از این ناتوانیاند. شب قدر، اوج تقدیر الهی است که سرنوشتها را رقم میزند، و بالغ امره الهی، همهچیز را به مقصد میرساند. این درسگفتار، مانند مشعلی در تاریکی، انسان را به سوی معرفتی عملی و تحولآفرین هدایت میکند.
|
با نظارت صادق خادمی |