در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

فلسفه 1078

متن درس





وحدت وجود: تبیین فلسفی چیدمان موزون عالم

وحدت وجود: تبیین فلسفی چیدمان موزون عالم

برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره (جلسه ۱۰۷۸)

دیباچه

جهان هستی، چونان کتابی بی‌کران، آیات وحدت را در هر ورق خود به نمایش می‌گذارد. این نوشتار، با تکیه بر درس‌گفتار شماره ۱۰۷۸ استاد فرزانه قدس‌سره، ارائه‌شده در تاریخ ۱۵/۲/۱۳۸۸، می‌کوشد تا حقیقت وحدت وجود را در چیدمانی موزون و هماهنگ تبیین نماید. این اثر، با نگاهی عمیق به مراتب وجود، از ماده تا معنا، و از نزول تا صعود، وحدت را به‌مثابه قانونی فراگیر و بی‌پایان معرفی می‌کند که تمامی موجودات را در نظمی الهی به هم پیوند می‌دهد. این تبیین، با نفی مفاهیم کثرت‌محور چون اتصال و التيام، وحدت را همنشینی موزون موجودات می‌داند که نه به دوخت‌ودوز وابسته است و نه به انگل‌گونه بودن موجودات. با معرفی سه سبقه مادی، طبیعی، و حقیقی، این نوشتار مراتب وجود را تحلیل کرده و سبقه حقیقی را به‌عنوان مرتبه‌ای متعالی که هنوز از دسترس خرد بشری دور است، برجسته می‌سازد.

بخش نخست: چیدمان موزون عالم و حقیقت وحدت

نفی کثرت و مقولات

هستی، چونان تابلویی بی‌انتها، در نظمی موزون و هماهنگ، جلوه‌ای از وحدت الهی را به نمایش می‌گذارد. استاد فرزانه قدس‌سره در تبیین وحدت وجود، مقولات فلسفی سنتی را که بر پایه کثرت استوارند، بی‌مورد دانسته و مفاهیمی چون اتصال جوهري، التيام، و لحیم‌کاری را نفی می‌کنند. در این نگاه، عالم نه با ترکیب و دوخت‌ودوز، بلکه با همنشینی موزون موجودات شکل گرفته است. این همنشینی، چونان رقصی هماهنگ، موجودات را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد، بی‌آنکه دست در دست هم داشته باشند یا یکی بر گرده دیگری سوار شود. این دیدگاه، با نفی وابستگی‌های کثرت‌محور، وحدت را به‌مثابه قانونی حاکم بر تمامی مراتب هستی معرفی می‌کند.

درنگ: وحدت وجود، همنشینی موزون موجودات است که بدون اتصال، التيام، یا ترکیب، نظمی الهی را در عالم به نمایش می‌گذارد.

استقلال وجودی موجودات

قرآن کریم در آیه‌ای نورانی می‌فرماید: وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ (سوره انعام، آیه ۱۶۴: «و هیچ گناهکاری بار گناه دیگری را برنمی‌دارد»). این آیه، گواهی است بر استقلال وجودی هر موجود در عین وحدت عالم. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که هیچ موجودی انگل یا علاف موجود دیگر نیست. این استقلال، چونان ستارگانی که در آسمان بی‌کران هستی می‌درخشند، هر یک در جایگاه خود و با نظمی موزون، بدون وابستگی به دیگری، در حرکت‌اند. این حرکت، با دقتی بی‌نظیر و سرعتی شگفت‌انگیز، چنان هماهنگ است که گویی موجودات دست در دست یکدیگر دارند، حال آنکه این هماهنگی، نتیجه وحدت ذاتی عالم است.

نظم و هماهنگی در حرکت موجودات

جهان هستی، چونان سمفونی عظیمی است که هر موجود در آن، نتی از آهنگ الهی را می‌نوازد. استاد فرزانه قدس‌سره، حرکت طبیعی موجودات را چنان دقیق، سریع، و منظم توصیف می‌کنند که گویی همگی در پیوندی ناگسستنی با یکدیگر حرکت می‌کنند. اما این پیوند، نه از جنس اتصال مادی، بلکه از جنس وحدت وجودی است. موجودات، چونان پرندگان در آسمان، در کنار یکدیگر پرواز می‌کنند، بی‌آنکه بال‌هایشان به هم گره خورده باشد. این نظم، جلوه‌ای از وحدت است که تمامی مراتب هستی، از ماده تا مجرد، از دنیا تا آخرت، و از نزول تا صعود را در بر می‌گیرد.

درنگ: نظم و هماهنگی حرکت موجودات، جلوه‌ای از وحدت وجود است که بدون اتصال مادی، عالم را در چیدمانی موزون نگه می‌دارد.

بخش دوم: سه سبقه وجود و مراتب هستی

سبقه مادی: حرکت و سیر

استاد فرزانه قدس‌سره، مراتب وجود را در سه سبقه مادی، طبیعی، و حقیقی تقسیم‌بندی می‌کنند. سبقه مادی، چونان پایه‌ای است که حرکت و سیر موجودات را در خود جای داده است. این مرتبه، که در ظرف خرد و علم بشری قابل‌شناسایی است، به چیدمان مادی موجودات اشاره دارد. حرکت در این سبقه، چونان جریانی است که در بستر هستی جاری است و از هسته‌های گوناگون علمی، قابل‌مشاهده و تحلیل است. این دیدگاه، با پیوند دادن حرکت مادی به وحدت عالم، نشان می‌دهد که حتی پایین‌ترین مرتبه وجود نیز از قانون وحدت پیروی می‌کند.

سبقه طبیعی: صفات و آثار

سبقه طبیعی، مرتبه‌ای است متعالی‌تر، گسترده‌تر، و دقیق‌تر از سبقه مادی. این مرتبه، که شامل صفات، خصوصیات، و آثار طبیعت است، چونان آیینه‌ای است که انعکاسات و برخوردها را در خود بازتاب می‌دهد. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که این سبقه، در ظرف خرد و احاطه بشری قابل‌ادراک است و جلوه‌ای از وحدت را در مرتبه‌ای فراتر از ماده به نمایش می‌گذارد. آثار طبیعت، چونان امواجی هستند که در دریای هستی به هم می‌رسند و نظمی هماهنگ را پدید می‌آورند.

درنگ: سبقه طبیعی، با صفات و آثار خود، مرتبه‌ای متعالی‌تر از ماده است که در چارچوب وحدت، نظمی هماهنگ را در عالم به نمایش می‌گذارد.

سبقه حقیقی: عبادت، معرفت، و سجده

سبقه حقیقی، چونان قله‌ای رفیع در مراتب وجود، شامل عبادت، معرفت، و سجده موجودات است. این مرتبه، که هنوز از دسترس خرد بشری دور است، سنگین‌ترین و متعالی‌ترین مرتبه وجود دانسته شده است. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که این سبقه، در انحصار رؤیت دل و باطن اولیای الهی است. قرآن کریم، انبیا، و اولیا، با شهود باطنی، این مرتبه را درک کرده‌اند، اما بشر هنوز نتوانسته آن را به ظرف خرد بکشاند. این سبقه، چونان گوهری پنهان در دل هستی، منتظر کشف و شهود انسان‌های آینده است.

درنگ: سبقه حقیقی، مرتبه‌ای متعالی است که عبادت و سجده موجودات را در بر می‌گیرد و هنوز از دسترس خرد بشری خارج است.

بخش سوم: محدودیت‌های خرد بشری و چشم‌انداز آینده

عجز خرد در ادراک سبقه حقیقی

خرد بشری، چونان پرنده‌ای است که در آسمان ماده و طبیعت پرواز می‌کند، اما هنوز به قله‌های معنویت و حقیقت نرسیده است. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که عبادت، معرفت، و سجده موجودات در سبقه حقیقی، هنوز در ظرف خرد بشری جای نگرفته است. بشر، این مرتبه را به‌صورت تسکن (آرامش ظاهری) می‌شناسد، اما رؤیت خردمندانه آن هنوز ممکن نشده است. این محدودیت، نه از ناتوانی ذاتی بشر، بلکه از مرحله کنونی تکامل معرفتی او ناشی می‌شود.

شهود اولیا و آینده بشریت

اولیای الهی، چونان ستارگان راهنما، با رؤیت دل و باطن، سبقه حقیقی را درک کرده و یافته‌های خود را به ظرف خرد کشانده‌اند. استاد فرزانه قدس‌سره پیش‌بینی می‌کنند که بشر در آینده، با گذر از فاز حس و عقل به فاز دل، خواهد توانست این مرتبه را با خرد اثبات کند. این چشم‌انداز، چونان افقی روشن در پیش روی بشریت، نویدبخش روزگاری است که معرفت موجودات، چون عیاری دقیق، با ابزار خرد سنجیده شود.

درنگ: بشر در آینده، با گذر به فاز دل، قادر خواهد بود سبقه حقیقی را با خرد اثبات کرده و معرفت موجودات را درک نماید.

نقد علم دینی و تکامل علوم

استاد فرزانه قدس‌سره، با نگاهی نقادانه به علم دینی، از عدم ابتکار در این حوزه سخن می‌گویند و بر ضرورت وراثت فعال از انبیا تأکید دارند. در گذشته، علوم مادی چون فیزیک و شیمی در انحصار اولیا بود، اما امروز در دسترس همگان قرار گرفته است. سبقه حقیقی، اما همچنان در انحصار اولیاست. این دیدگاه، علم دینی را به ابتکار و خلاقیت دعوت می‌کند تا چونان وارثی حارث، نه تنها نگهبان علوم گذشته، بلکه آفریننده معرفتی نوین باشد.

بخش چهارم: قانون واحد و رمز خلقت

وحدت قانون حاکم بر عالم

جهان هستی، چونان دستگاهی عظیم، با قانونی واحد اداره می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره، با استناد به آیه إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (سوره یس، آیه ۸۲: «چون چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید باش، پس می‌شود»)، اراده الهی را با اراده انسانی هم‌سیستم می‌دانند. این قانون واحد، چونان رشته‌ای نامرئی، خدا، انسان، حیوانات، و گیاهان را به هم پیوند می‌دهد. تفاوت‌ها، تنها در ظاهر است، و تمامی موجودات، با سیستمی یکسان، در مسیر وحدت حرکت می‌کنند.

درنگ: قانون واحد عالم، تمامی موجودات را در چارچوب وحدت به هم پیوند داده و تفاوت‌ها را ظاهری می‌داند.

کشف رمز خلقت

رمز خلقت، چونان کلیدی است که درهای معجزه و آفرینش را می‌گشاید. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که کشف این رمز، کلید دسترسی به تمام علوم است. این رمز، که در وحدت وجود نهفته است، امکان خلقت و معجزه را برای بشر فراهم می‌کند. همان‌گونه که خداوند با يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ (سوره آل‌عمران، آیه ۶: «شما را در رحم‌ها هرگونه که بخواهد صورت می‌بخشد»)، خلقت را رقم می‌زند، بشر نیز می‌تواند با کشف این رمز، به آفرینش دست یابد.

توحید مفضل و رمز خلقت

کتاب توحید مفضل، چونان گنجی پنهان، رمز خلقت را در خود جای داده است. استاد فرزانه قدس‌سره، با اشاره به این اثر ارزشمند از امام صادق علیه‌السلام، از غفلت بشر در بهره‌گیری از آن انتقاد می‌کنند. این کتاب، که حیات و آفرینش را تبیین می‌کند، راهنمایی است برای کشف قانون واحد عالم. برخلاف مقاتل که به دلیل محتوای عاطفی مورد توجه‌اند، توحید مفضل به دلیل تمرکز بر حیات، کمتر مورد اقبال قرار گرفته است.

درنگ: توحید مفضل، به‌عنوان منبعی بی‌نظیر، رمز خلقت را تبیین کرده و راهنمایی برای درک وحدت عالم است.

بخش پنجم: خلود و ثبات در آخرت

خلود به دلیل وحدت

آخرت، چونان مقصدی ابدی، در چارچوب وحدت عالم تعریف می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره، با استناد به آیه فِيهَا خَالِدُونَ (سوره بقره، آیه ۸۲: «در آن جاودان‌اند»)، خلود را نتیجه وحدت وجودی موجودات می‌دانند. هر موجود، به ظهورات و تعینات خود ظاهر می‌شود و سرنوشتش مختوم است. این ثبات، چونان امضایی الهی بر پیشانی هستی، جا‌به‌جایی کلی (مانند تبدیل جهنم به بهشت) را محال می‌داند.

ظهورات و تعینات موجودات

هر موجود، چونان مسافری در مسیر هستی، با ظهورات خود شناخته می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که هیچ موجودی بی‌سفره یا دارای دو سفره نیست. روایت «کل میسر لما خلق له» (هر چیز برای آنچه آفریده شده، آماده است) این حقیقت را تأیید می‌کند. این ظهورات، چونان سایه‌ای از وحدت، هر موجود را به سرنوشت خود می‌رساند.

درنگ: هر موجود، با ظهورات و تعینات خود، در چارچوب وحدت به سرنوشت مختوم خویش می‌رسد.

نقد پاسخ‌های سنتی درباره مکافات ابدی

استاد فرزانه قدس‌سره، پاسخ‌های سنتی درباره مکافات ابدی برای گناه محدود را نقد کرده و آن را ناکافی می‌دانند. آیه لَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ (سوره انعام، آیه ۲۸: «اگر بازگردانده شوند، به همان چیزی که از آن نهی شده‌اند بازمی‌گردند») به‌عنوان توجیهی برای مکافات ابدی مطرح شده، اما این پاسخ، به دلیل ابهام فلسفی، کامل نیست. استاد تأکید دارند که موجود، در هر ظرف (ابد یا غیرابد)، خودش است و این «خودش بودن» ریشه در وحدت وجودی او دارد.

اقتضائات وجودی و آزادی

موجودیت هر فرد، چونان بذری است که در خاک اقتضائات خود می‌روید. استاد فرزانه قدس‌سره، با استناد به آیه إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (سوره انسان، آیه ۳: «ما راه را به او نشان دادیم، یا سپاسگزار است یا ناسپاس»)، جبر را نفی کرده و آزادی را در چارچوب وحدت تأیید می‌کنند. خلود، نه به دلیل گناه محدود، بلکه به دلیل اقتضائات وجودی در ظرف ابد است.

درنگ: خلود در آخرت، نتیجه اقتضائات وجودی موجود در ظرف وحدت است، نه صرفاً گناه محدود.

بخش ششم: وسعت عالم و جایگاه انسان

تمایز عوالم و تعینات بی‌پایان

عوالم هستی، چونان لایه‌های بی‌شمار یک کتاب عظیم، در نزول و صعود، و در مراتب علمی و کیهانی، متمایزند. استاد فرزانه قدس‌سره، عوالم نزولی، صعودی، و علمی (مانند لوح و عرش) را از یکدیگر جدا می‌دانند و تأکید دارند که این عوالم، با راه شیری و نظام‌های کیهانی متفاوت‌اند. تعینات وحدتی، چونان جریانی بی‌پایان، در تمامی این عوالم جاری است و اتصال، التيام، یا اتحاد را نفی می‌کند.

وسعت انسان در نظام وحدت

انسان، چونان آیینه‌ای تمام‌نما، وسعتی فراتر از همه عوالم دارد، اما همه عوالم نیست. استاد فرزانه قدس‌سره، انسان را مظهر وحدت می‌دانند که در عین وسعت، محدود به مراتب وجودی خویش است. این جایگاه، انسان را به تأمل در حقیقت وحدت و کشف رمز خلقت دعوت می‌کند.

درنگ: انسان، با وسعتی فراتر از عوالم، مظهر وحدت است، اما همه عوالم را در بر نمی‌گیرد.

نتیجه‌گیری

این نوشتار، با تکیه بر درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، وحدت وجود را به‌مثابه قانونی بی‌پایان تبیین کرد که تمامی مراتب هستی را در چیدمانی موزون به هم پیوند می‌دهد. با نفی مفاهیم کثرت‌محور و معرفی سه سبقه مادی، طبیعی، و حقیقی، این اثر نشان داد که وحدت، نه تنها نظم عالم را شکل می‌دهد، بلکه خلود و سرنوشت موجودات را نیز تعیین می‌کند. سبقه حقیقی، به‌عنوان مرتبه‌ای متعالی، هنوز از دسترس خرد بشری دور است، اما چشم‌انداز آینده، نویدبخش روزگاری است که بشر با رؤیت دل، این حقیقت را درک خواهد کرد. قانون واحد عالم و رمز خلقت، کلید آفرینش و معجزه‌اند، و توحید مفضل، راهنمایی بی‌نظیر برای این کشف است. این نوشتار، با دعوت به تأمل در وحدت، بشر را به سوی تکامل معرفتی و کشف حقیقت هستی رهنمون می‌سازد.

با نظارت صادق خادمی