در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

فلسفه 1252

متن درس





نقش عوالم غیبی و ملائکه در نظام هستی و سلوک انسانی

نقش عوالم غیبی و ملائکه در نظام هستی و سلوک انسانی

برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره (جلسه ۱۲۵۲)

دیباچه

جهان هستی، چونان آیینه‌ای عظیم، تجلی‌گاه اسماء و صفات الهی است که در مراتب گوناگون خود، از عالم ماده تا ساحت‌های غیبی، نظمی شگرف و حکیمانه را به نمایش می‌گذارد. این نوشتار، با تکیه بر درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، به کاوشی عمیق و فلسفی در نقش عوالم غیبی، به‌ویژه ملائکه، در اداره نظام کائنات و هدایت سلوک انسانی می‌پردازد. با رویکردی متافیزیکی و مبتنی بر آیات قرآن کریم و روایات، این اثر می‌کوشد تا ارتباط میان موجودات غیبی و حیات مادی و معنوی انسان را تبیین نماید. برخلاف تصورات مادی‌گرایانه که عالم را به عوامل محسوس محدود می‌سازند، این نوشتار بر این حقیقت تأکید دارد که نظام هستی تحت تدبیر عوالم غیبی، از جمله عالم ملائکه، عقل، ملکوت، جبروت و مثال، به حرکت و حیات خود ادامه می‌دهد.

بخش یکم: مبانی متافیزیکی اداره نظام هستی

نقش عوالم غیبی در حرکت عالم

نظام هستی، فراتر از عوامل مادی چون چرخ، خورشید و فلک، تحت تدبیر عوالم غیبی چون عالم ملائکه، عقل، ملکوت، جبروت و مثال اداره می‌شود. این عوالم، چونان مجاری فیض الهی، زمینه‌ساز تجلی اسماء و صفات پروردگار بوده و حرکت عالم مادی را ممکن می‌سازند. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که عالم، غرق در موجودات غیبی است که با امداد و استمداد خود، نظم و تعادل کائنات را حفظ می‌کنند. این دیدگاه، ماده را تنها بخشی از واقعیت دانسته و عوامل غیبی را محور اصلی اداره عالم معرفی می‌کند.

درنگ: نظام هستی تحت تدبیر عوالم غیبی، از جمله ملائکه، عقل، ملکوت و جبروت، به حرکت درمی‌آید و ماده تنها بخشی از این واقعیت متعالی است.

غفلت انسان از ساحت‌های غیبی

انسان، به دلیل غرق شدن در غفلت، از معرفت به موجودات غیبی و نقش آنها در حیات خود محروم مانده است. این غفلت، ادراک او را به عوامل مادی محدود ساخته و از فهم ارتباط وجودی‌اش با عوالم متعالی بازمی‌دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این غفلت را مانعی معرفت‌شناختی می‌دانند که انسان را از درک حقیقت وجودی خویش محروم می‌سازد. این دیدگاه، با عرفان اسلامی همخوانی دارد که معرفت به عوالم غیبی را لازمه سلوک معنوی می‌داند.

درنگ: غفلت انسان از عوالم غیبی، او را از معرفت به حقیقت وجودی و ارتباطش با ساحت‌های متعالی محروم می‌سازد.

وابستگی حیات و حرکت به عوامل غیبی

حیات و حرکت انسان، از ساده‌ترین اعمال چون نشستن و برخاستن تا تنفس و زیستن، وابسته به عواملی چون نور، حرارت، هوا و حرکت است که خود تحت تأثیر ملائکه و عوالم غیبی‌اند. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که بدون این عوامل، انسان قادر به هیچ فعالیتی نیست. برای مثال، اگر نور، حرارت یا هوا وجود نداشته باشد، خون در رگ‌ها منجمد شده و حیات متوقف می‌گردد. این وابستگی، چونان رشته‌ای نامرئی، انسان را به نظام غیبی هستی پیوند می‌دهد.

درنگ: حیات و حرکت انسان به عوامل غیبی، از جمله ملائکه، وابسته است که بدون آنها هیچ فعالیتی ممکن نیست.

تنوع حرکات در نظام هستی

عالم، چونان دریایی مواج، مملو از حرکات گوناگون است که از حرکت وضعی و نقلی تا حرکات وجودی، ظهوری، تعینی و ایجادی را دربرمی‌گیرد. این حرکات، تحت نظارت ملائکه و عوالم غیبی، نظم و تعادل کائنات را حفظ می‌کنند. استاد فرزانه قدس‌سره این تنوع را نشانه‌ای از پیچیدگی و حکمت الهی در اداره عالم می‌دانند که با نظریه حرکت جوهری حکمت متعالیه همخوانی دارد.

درنگ: حرکات گوناگون عالم، از وضعی تا ایجادی، تحت تدبیر ملائکه و عوالم غیبی، نظم هستی را حفظ می‌کنند.

جمع‌بندی بخش یکم

نظام هستی، فراتر از عوامل مادی، تحت تدبیر عوالم غیبی چون ملائکه، عقل، ملکوت و جبروت اداره می‌شود. غفلت انسان از این ساحت‌های متعالی، او را از فهم حقیقت وجودی محروم ساخته و وابستگی حیات و حرکتش به این عوامل را پنهان می‌دارد. تنوع حرکات در عالم، نشانه حکمت الهی و نقش فعال ملائکه در حفظ نظم کائنات است. این بخش، با تأکید بر مبانی متافیزیکی، انسان را به تأمل در ارتباط وجودی‌اش با عوالم غیبی دعوت می‌کند.

بخش دوم: نقش ملائکه در اداره و حفاظت عالم

حضور فراگیر ملائکه در هستی

عالم، چونان آسمانی پرستاره، غرق در حضور ملائکه است که به عدد ذرات هستی، در اداره و حفاظت کائنات نقش دارند. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که تعداد ملائکه به‌قدری است که عالم را در برگرفته و با امداد خود، حرکت طبیعی موجودات را تسهیل می‌کنند. این فراوانی، نشانه‌ای از عظمت الهی در خلق موجودات غیبی است که با روایات مربوط به خلقت ملائکه همخوانی دارد.

درنگ: ملائکه، با حضور فراگیر خود، عالم را در برگرفته و با امدادشان، حرکت و نظم کائنات را حفظ می‌کنند.

حفاظت ملائکه از انسان

ملائکه، چونان سپری استوار، انسان را در برابر تهدیدات شیاطین، جن، ویروس‌ها و میکروب‌ها محافظت می‌کنند. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که بدون این حفاظت، انسان در معرض نابودی قرار می‌گیرد. این مفهوم با آیه لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ (رعد: ۱۱؛ برای او فرشتگانی است که پی‌درپی از پیش رو و پشت سرش او را به فرمان خدا محافظت می‌کنند) همخوانی دارد.

درنگ: ملائکه، با حفاظت از انسان در برابر شیاطین و موجودات موزی، حیات او را تضمین می‌کنند.

هدایت جزئیات عالم توسط ملائکه

هر جزء از عالم، حتی قطره‌ای باران، تحت هدایت یک ملک است که نشانه‌ای از دقت و نظم الهی در اداره کائنات است. استاد فرزانه قدس‌سره این امر را نشانه تدبیر الهی می‌دانند که در آن، هیچ جزئی از عالم از نظارت ملائکه خارج نیست. این دیدگاه، عالم را چونان تابلویی حکیمانه به تصویر می‌کشد که هر نقش آن با دقت طراحی شده است.

درنگ: ملائکه، حتی جزئی‌ترین امور عالم، مانند هدایت قطره‌های باران، را با دقت الهی تدبیر می‌کنند.

نقش ملائکه در رشد و صعود موجودات

هر موجود زنده، از انسان تا حیوان و گیاه، برای رشد و صعود خود به اسکورت ملائکه نیاز دارد. این اسکورت، فراتر از حفاظت، شامل هدایت و تقویت موجودات است. استاد فرزانه قدس‌سره این نقش را به فیض الهی تشبیه می‌کنند که از طریق ملائکه به موجودات می‌رسد و با مفهوم تکامل در فلسفه اسلامی همخوانی دارد.

درنگ: ملائکه، با اسکورت موجودات، رشد و صعود آنها را در مسیر تکامل الهی تسهیل می‌کنند.

نقش شیاطین و موجودات موزی

شیاطین، جن، ویروس‌ها و میکروب‌ها، چونان سایه‌هایی تاریک، در عالم حضور دارند و اگر تحت کنترل ملائکه نباشند، انسان را نابود می‌کنند. استاد فرزانه قدس‌سره این تعادل را نشانه‌ای از نظم الهی می‌دانند که در آن، ملائکه به‌عنوان نیروهای خیر، شر را مهار می‌کنند. این دیدگاه، عالم را میدان مبارزه خیر و شر معرفی می‌کند.

درنگ: ملائکه، با مهار شیاطین و موجودات موزی، تعادل خیر و شر را در عالم حفظ می‌کنند.

جمع‌بندی بخش دوم

ملائکه، چونان نگهبانان عالم، با حضور فراگیر خود نظم و تعادل کائنات را حفظ می‌کنند. آنها انسان را در برابر تهدیدات محافظت کرده، جزئیات عالم را هدایت می‌کنند و رشد موجودات را تسهیل می‌نمایند. این بخش، با تأکید بر نقش فعال ملائکه در اداره هستی، انسان را به تأمل در عظمت این موجودات غیبی و ضرورت آگاهی از حضورشان دعوت می‌کند.

بخش سوم: معرفت و انس با عوالم غیبی

آگاهی اولیای الهی از ملائکه و شیاطین

اولیای الهی، چونان دیده‌بانانی بصیر، قادر به مشاهده ملائکه و شیاطین‌اند و از نقش آنها در نظام هستی آگاه‌اند. استاد فرزانه قدس‌سره این توانایی را نشانه‌ای از مراتب معرفتی و کشف و شهود عرفانی می‌دانند که انسان‌های غافل از آن محروم‌اند. این دیدگاه، با عرفان اسلامی و مفهوم ولایت همخوانی دارد.

درنگ: اولیای الهی، با بصیرت و شهود، ملائکه و شیاطین را مشاهده کرده و از نقش آنها در عالم آگاه‌اند.

حمایت ملائکه از طالبان علم

ملائکه، چونان بال‌هایی از نور، زیر طالبان علم گسترده شده و آنها را در مسیر کسب معرفت یاری می‌کنند. استاد فرزانه قدس‌سره این حمایت را با روایت «ملائکه بال‌های خود را برای طالب علم می‌گسترانند» تبیین می‌کنند و آن را نشانه‌ای از اهمیت علم در نظام الهی می‌دانند. این حمایت، به‌ویژه در شرایط دشوار، برجسته‌تر است.

درنگ: ملائکه، با گستردن بال‌های خود زیر طالبان علم، آنها را در مسیر معرفت یاری می‌کنند.

امدادهای قهری و آگاهانه ملائکه

امداد ملائکه به دو نوع قهری و آگاهانه تقسیم می‌شود. امداد قهری، شامل همه موجودات، حتی کافران و مشرکان، است که به‌طور ناخودآگاه از آن بهره‌مند می‌شوند. اما امداد آگاهانه، ویژه کسانی است که با عوالم غیبی انس گرفته و به آنها نزدیک می‌شوند. استاد فرزانه قدس‌سره این تقسیم‌بندی را با مفهوم فیض عام و خاص الهی مرتبط می‌دانند.

درنگ: امداد ملائکه به‌صورت قهری برای همه موجودات و به‌صورت آگاهانه برای اهل انس با عوالم غیبی جریان دارد.

تمثیل مرغداری و وابستگی انسان

استاد فرزانه قدس‌سره، با تمثیلی از مرغداری، وابستگی انسان به عوالم غیبی را تبیین می‌کنند. همان‌گونه که مرغ در مرغداری از عوامل رشد خود (حرارت، دارو، غذا) بی‌خبر است، انسان نیز از نقش ملائکه و عوالم غیبی در حیات خود آگاهی ندارد. این تمثیل، محدودیت معرفتی انسان و شباهتش به جهل مرکب را نشان می‌دهد.

درنگ: انسان، مانند مرغ در مرغداری، از نقش عوامل غیبی در حیات و رشد خود بی‌خبر است.

نقش انبیا و اولیا در بهره‌گیری از عوالم غیبی

انبیا و اولیا، چونان قله‌های معرفت، از عوالم غیبی به‌صورت آگاهانه بهره می‌برند و تحت اسکورت ویژه ملائکه قرار دارند. استاد فرزانه قدس‌سره این بهره‌گیری را نشانه مقام ولایت دانسته و آن را با استفاده قهری سایر موجودات متمایز می‌کنند. این دیدگاه، بر مراتب معنوی انبیا و اولیا تأکید دارد.

درنگ: انبیا و اولیا، با آگاهی از عوالم غیبی، تحت اسکورت ویژه ملائکه قرار دارند.

جمع‌بندی بخش سوم

معرفت به عوالم غیبی و انس با ملائکه، انسان را به سوی فهم عمیق‌تر از نظام هستی هدایت می‌کند. اولیای الهی، با شهود و بصیرت، از نقش ملائکه و شیاطین آگاه‌اند و طالبان علم از حمایت ویژه ملائکه بهره‌مند می‌شوند. امدادهای قهری و آگاهانه ملائکه، وابستگی وجودی انسان را به این ساحت‌ها نشان می‌دهد. این بخش، با تمثیل مرغداری، انسان را به تأمل در محدودیت معرفتی و ضرورت انس با عوالم غیبی دعوت می‌کند.

بخش چهارم: اسناد قرآنی و روایی نقش ملائکه

اشارات قرآن کریم به ملائکه

قرآن کریم، در حدود نود آیه، به نقش ملائکه در نظام هستی اشاره دارد. برای مثال، آیه وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ (شوری: ۵؛ و فرشتگان پروردگارشان را با ستایش تسبیح می‌گویند) بر نقش فعال ملائکه در تسبیح و تدبیر الهی دلالت دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این آیات را شاهدی بر اهمیت ملائکه در حفظ نظم عالم می‌دانند.

درنگ: قرآن کریم، با حدود نود آیه، نقش ملائکه در تسبیح و تدبیر الهی را تبیین می‌کند.

روایات و اهمیت ملائکه

در روایات، به‌ویژه در بحارالانوار، بیش از هشت هزار مرتبه به نقش ملائکه اشاره شده است. استاد فرزانه قدس‌سره این اسناد را نشانه‌ای از فراوانی و اهمیت ملائکه در اداره عالم می‌دانند. برای مثال، روایت «ملائکه بال‌های خود را برای طالب علم می‌گسترانند» بر حمایت ملائکه از طالبان علم تأکید دارد.

درنگ: روایات، با بیش از هشت هزار اشاره، نقش ملائکه در اداره عالم و حمایت از طالبان علم را تأیید می‌کنند.

نقش شیاطین در مشکلات و بیماری‌ها

بسیاری از مشکلات، از بیماری‌ها تا تصادفات، نتیجه دخالت شیاطین یا کناره‌گیری ملائکه است. استاد فرزانه قدس‌سره این امر را نشانه‌ای از مبارزه خیر و شر در عالم می‌دانند که در آن، ملائکه با مهار شیاطین، انسان را از نابودی حفظ می‌کنند.

درنگ: مشکلات و بیماری‌ها اغلب نتیجه دخالت شیاطین یا کناره‌گیری ملائکه است که تعادل خیر و شر را نشان می‌دهد.

جمع‌بندی بخش چهارم

اسناد قرآنی و روایی، نقش محوری ملائکه در نظام هستی را تأیید می‌کنند. آیات قرآن کریم و روایات، با اشاره به تسبیح، تدبیر و حمایت ملائکه، عظمت آنها را در اداره عالم به تصویر می‌کشند. مشکلات ناشی از شیاطین، تحت کنترل ملائکه، تعادل عالم را حفظ می‌کند. این بخش، با استناد به منابع دینی، انسان را به تأمل در نقش این موجودات غیبی دعوت می‌نماید.

بخش پنجم: نقد علم دینی و ضرورت آگاهی

نقد غفلت در علم دینی

استاد فرزانه قدس‌سره، با نقدی ظریف، علم دینی را که به مشقی مداوم و مفهوم‌محوری محدود شده، مورد تأمل قرار می‌دهند. این رویکرد، انسان را از انس با عوالم غیبی و فهم حقیقت وجودی محروم می‌سازد. برای خروج از این غفلت، بازگشت به معرفت عملی و انس با ساحت‌های متعالی ضروری است.

درنگ: علم دینی مفهوم‌محور، انسان را از انس با عوالم غیبی محروم ساخته و نیازمند بازگشت به معرفت عملی است.

تمثیلات و تجربه‌های عملی

استاد فرزانه قدس‌سره، با ذکر خاطراتی از عالمان دینی، به دشواری‌های طلب علم در گذشته اشاره می‌کنند. طلاب، در شرایط سخت، با تکیه بر همت و حمایت غیبی ملائکه، به کسب معرفت می‌پرداختند. این تمثیلات، چونان چراغی، ضرورت تلاش و توکل در مسیر علم را روشن می‌سازند.

درنگ: تجربه‌های عملی عالمان، نشان‌دهنده نقش تلاش و حمایت غیبی ملائکه در کسب معرفت است.

نقد خودبسندگی انسان

انسان غافل، چونان پرنده‌ای بی‌بال، تصور می‌کند حیات و حرکتش نتیجه اراده خود اوست، درحالی‌که بدون عوامل غیبی، قادر به هیچ فعالیتی نیست. استاد فرزانه قدس‌سره این خودبسندگی را نقد کرده و انسان را به آگاهی از وابستگی وجودی‌اش دعوت می‌کنند.

درنگ: انسان غافل، حیات و حرکت خود را به اراده خویش نسبت می‌دهد، درحالی‌که وابسته به عوامل غیبی است.

جمع‌بندی بخش پنجم

نقد علم دینی مفهوم‌محور و خودبسندگی انسان، ضرورت آگاهی از عوالم غیبی و انس با آنها را برجسته می‌سازد. تجربه‌های عملی عالمان، نشان‌دهنده نقش تلاش و حمایت ملائکه در کسب معرفت است. این بخش، انسان را به خروج از غفلت و تأمل در وابستگی وجودی‌اش به ساحت‌های متعالی دعوت می‌کند.

نتیجه‌گیری نهایی

این نوشتار، با کاوش در نقش عوالم غیبی و ملائکه در نظام هستی و سلوک انسانی، به تبیین دیدگاهی متافیزیکی و دینی پرداخت. ملائکه، چونان نگهبانان نورانی، عالم را با تدبیر، حفاظت و هدایت خود اداره می‌کنند و انسان را در برابر تهدیدات شیاطین و موجودات موزی حفظ می‌نمایند. غفلت انسان از این ساحت‌های متعالی، او را از فهم حقیقت وجودی محروم ساخته، درحالی‌که انبیا و اولیا با آگاهی و انس با این عوالم، به مراتب والای معرفت دست می‌یابند. آیات قرآن کریم، مانند لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ (رعد: ۱۱) و وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ (شوری: ۵)، و روایات متعدد، نقش محوری ملائکه را تأیید می‌کنند. تمثیلات، چون مرغداری و تجربه‌های عالمان، محدودیت معرفتی انسان و ضرورت توجه به عوامل غیبی را نشان می‌دهند. این اثر، انسان را به تأمل در وابستگی وجودی‌اش به عوالم غیبی و سلوک عملی برای خروج از غفلت دعوت می‌کند تا در پرتو معرفت و انس با ملائکه، به قله‌های کمال دست یابد.

با نظارت صادق خادمی