در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

فصوص الحکم 235

متن درس





حکمت نفثی و تجلی عطایای الهی در فص شیثی از فصوص الحکم

حکمت نفثی و تجلی عطایای الهی در فص شیثی از فصوص الحکم

برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره (جلسه ۲۳۵)

مقدمه: جایگاه فص شیثی در نظام عرفانی فصوص الحکم

کتاب فصوص الحکم اثر ابن‌عربی، به‌عنوان یکی از شاهکارهای عرفان نظری، نظام هستی‌شناختی را از منظری عمیق و باطنی تبیین می‌کند. فص شیثی، که به جناب شیث علیه‌السلام اختصاص دارد، پس از فص آدمی و عیسوی، سومین فص بزرگ این اثر محسوب می‌شود. این فص، با تمرکز بر حکمت نفثی و عطایای الهی، از اجمال وجودی آدم به تفصیل صفات و عطایا در شیث گذار می‌کند. در جلسه ۲۳۵ از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، با تکیه بر تبیین دقیق مفاهیم نفث، عطایا، و جایگاه شیث به‌عنوان هبة‌الله، این فص به‌گونه‌ای عمیق تحلیل شده است. این نوشتار، با تجمیع محتوای درس‌گفتار و تحلیل‌های ارائه‌شده، در قالبی علمی و دانشگاهی، به بازنمایی این مفاهیم می‌پردازد. ساختار متن، با افزودن عناوین و زیرعناوین تخصصی، توضیحات تکمیلی، و استعارات فاخر، تمامی جزئیات را با شرح و تفصیل منتقل می‌کند، در حالی که روح و پیام اصلی درس‌گفتار را به‌صورت اصیل و مؤثر حفظ می‌کند.

بخش نخست: مفهوم نفث و جایگاه آن در عرفان

معنای لغوی و عرفانی نفث

نفث، در لغت به معنای ارسال نفس به‌صورت نرم و آرام است که آرامش‌بخشی را به همراه دارد، به‌ویژه برای کسی که در غم و اندوه فرو رفته باشد. این عمل، در عرفان نظری، به‌عنوان تجلی نفس رحمانی و واسطه انتقال فیض الهی به قلب سالک یا نبی شناخته می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که نفث، چون نسیمی لطیف از سرچشمه رحمانیت الهی، قلب را سیراب می‌سازد و بارهای معنوی و عاطفی را تخلیه می‌کند.

درنگ: نفث، چون جویباری زلال از نفس رحمانی، آرامش را به قلب سالک می‌دمد و چون کلیدی، درهای فیض الهی را می‌گشاید.

کاربرد نفث در سلوک عرفانی

ارباب عزائم، یعنی صاحبان اذکار و ریاضت‌ها، پس از دعا و اوراد، به نفث روی می‌آورند. این عمل، لسان اضطرار و استغاثه است که ظهور اندوه درونی، درخواست استجابت، و رفع خستگی ناشی از ثقل دعا را به همراه دارد. استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند که نفث، گاهی بی‌اختیار چون عطسه رخ می‌دهد و گاهی به‌قصد شفای دیگری انجام می‌شود، اما نه صرفاً برای زوال مرض، بلکه به‌عنوان عملی معنوی که قلب را به سوی حق متصل می‌سازد.

نقد نظر شارح درباره نفث

شارح فصوص الحکم، نفث را به زوال مرض نسبت داده، اما استاد فرزانه قدس‌سره این نظر را نادرست می‌دانند، زیرا نفث مستقیماً مرض را برطرف نمی‌کند، بلکه عملی معنوی است که گاهی برای شفای دیگری به کار می‌رود. این نقد، چون مشعلی است که تمایز میان اثر ظاهری و هدف باطنی نفث را روشن می‌سازد، و بر ماهیت عرفانی آن تأکید می‌ورزد.

درنگ: نفث، فراتر از درمان ظاهری، چون پلی معنوی، قلب سالک را به سرچشمه فیض الهی پیوند می‌دهد.

نفث به‌مثابه استعاره عطایای الهی

نفث، استعاره‌ای از القاء علوم وهبی و عطایای الهی در قلب و روح نبی است. استاد فرزانه قدس‌سره، با استناد به حدیث نبوی «إِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ نَفَثَ فِي رَوْعِي» (روح‌القدس در قلبم دمید)، نفث را ظهور نفس رحمانی می‌دانند که از قلب داعیه به دیگری منتقل می‌شود. این عمل، نیازمند قلب و روح است، نه صرفاً لب و حلقوم، و چون جریانی نورانی، علوم الهی را به قلب نبی سرریز می‌کند.

تبیین حدیث نفث روح‌القدس

حدیث «إِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ نَفَثَ فِي رَوْعِي: إِنَّ نَفْسًا لَا تَمُوتُ حَتَّى تَسْتَكْمِلَ رِزْقَهَا، أَلَا فَأَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ» (روح‌القدس در قلبم دمید: هیچ کس پیش از اتمام رزقش نمی‌میرد، پس در طلب رزق، جمال و طیب را رعایت کنید) بر این حقیقت تأکید دارد که رزق هر فرد، پیش از مرگ او به کمال می‌رسد. استاد فرزانه قدس‌سره این حدیث را شاهدی بر لزوم رعایت طهارت و شرافت در کسب معاش می‌دانند، چنان‌که طلب رزق باید با جمال و دور از تحقیر و خشونت باشد.

درنگ: طلب رزق، چون سفری به سوی سرچشمه الهی است که باید با شرافت و طهارت پیموده شود، نه با تحقیر و خشونت.

جمع‌بندی بخش نخست

نفث، به‌عنوان عملی عرفانی و معنوی، فراتر از معنای لغوی خود، تجلی نفس رحمانی و واسطه انتقال فیض الهی است. این عمل، که در سلوک ارباب عزائم نمود می‌یابد، نه‌تنها بیانگر اضطرار و استغاثه است، بلکه قلب را به سوی حق متصل می‌سازد. نقد استاد فرزانه قدس‌سره به نظر شارح، بر ماهیت معنوی نفث تأکید دارد و آن را از کارکرد صرف درمانی متمایز می‌کند. حدیث نفث روح‌القدس، با تبیین رزق و لزوم رعایت جمال در طلب آن، راهنمای سالکان در حفظ کرامت انسانی است.

بخش دوم: جایگاه شیث در نظام عرفانی و تاریخی

شیث: هبة‌الله و بدل هابیل

شیث علیه‌السلام، به‌عنوان هدیه الهی به حضرت آدم علیه‌السلام پس از قتل هابیل به دست قابیل، بدل و عِدل هابیل محسوب می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند که شیث، چون گوهری الهی، تسکین‌دهنده قلب آدم پس از فقدان هابیل بود و به‌عنوان مظهر عطای الهی، جایگاه ویژه‌ای در سلسله انبیاء یافت.

درنگ: شیث، چون گوهری از خزانه الهی، تسکین‌دهنده قلب آدم و مظهر عطایای بی‌کران حق است.

عدم ذکر شیث در قرآن کریم

نام شیث علیه‌السلام در قرآن کریم ذکر نشده، اما در روایات و مأثورات بیش از دویست مورد به او اشاره شده است. استاد فرزانه قدس‌سره دلیل این عدم ذکر را تابع بودن کامل شیث به آدم در صفات و اعمال می‌دانند. شیث، چون سایه‌ای وفادار به آدم، فاقد خصوصیات متمایزی بود که لزوم ذکر جداگانه او را ایجاب کند، اما این امر از عظمت او نکاسته، بلکه بر وحدت وجودی او با آدم دلالت دارد.

ویژگی‌های شیث در روایات

شیث علیه‌السلام، فرزند حوا از طریق حمل، وصی آدم، پیامبر، صاحب پنجاه صحیفه، و دارای زوجه‌ای نیکو (خواهر قابیل) بود. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که این ویژگی‌ها، شیث را به‌عنوان شخصیتی جامع و ممتاز معرفی می‌کنند که عهده‌دار مسئولیت‌های الهی بود. او با جبرئیل یا ملائکه، آدم را غسل داد و بر او نماز خواند، که نشان‌دهنده مقام وصایت اوست.

نقش زن در قتل هابیل

قتل هابیل توسط قابیل، ریشه در حسادت بر سر ازدواج با خواهر قابیل داشت. استاد فرزانه قدس‌سره این واقعه را نشانه عظمت مقام زن در عالم می‌دانند، که چون محوری وجودی، تأثیرات عمیقی در نظام هستی دارد. زن، در عرفان، نمادی از تجلیات الهی است که قلب عالم را به تپش می‌آورد.

درنگ: زن، چون آیینه‌ای از تجلیات الهی، محور تأثیرات وجودی در عالم است که قلب هستی را به تپش می‌آورد.

ازدواج در زمان آدم

ازدواج میان خواهر و برادر در زمان آدم، به دلیل ضیق نفوس، مجاز بود، اما با کثرت نفوس و به منظور حفظ عفت، ممنوع شد. استاد فرزانه قدس‌سره این ممنوعیت را عرضی و مبتنی بر شرایط اجتماعی می‌دانند، نه ذاتی، که با اصول فقهی و عرفانی سازگار است.

خصومت قابیل با شیث

قابیل به شیث تهدید کرد که اگر مانند هابیل سخن بگوید، او را خواهد کشت. استاد فرزانه قدس‌سره این خصومت را نمادی از تقابل خیر و شر در عالم می‌دانند، که چون جدال نور و ظلمت، در نظام هستی جریان دارد.

افتخار آدم به شیث

آدم علیه‌السلام در قیامت به شیث افتخار می‌کند، که نشانه جایگاه ممتاز او در میان فرزندان آدم است. استاد فرزانه قدس‌سره این افتخار را نتیجه وصایت و ادامه راه آدم توسط شیث می‌دانند، که با مقام خلافت الهی هم‌خوانی دارد.

عهد نبوت شیث

آدم از شیث عهد گرفت که جانشین او باشد، و شیث این عهد را پذیرفت و به پسرش شبان وصیت کرد. استاد فرزانه قدس‌سره این عهد را نشانه انتقال نبوت و مسئولیت الهی از آدم به شیث و نسل او می‌دانند، که چون کلیدی، درهای هدایت الهی را می‌گشاید.

خصیصه قابیل و انقراض نسل او

قابیل، پس از مرگ آدم، همراه ابلیس به شادی و لهو پرداخت و از فرزندان اراذل بود که نسلش منقرض شد. استاد فرزانه قدس‌سره این انقراض را نمادی از زوال شر در برابر خیر پایدار می‌دانند، که با عدل الهی هم‌خوانی دارد.

هشدار آدم به فرزندان

آدم به شیث و دیگر فرزندانش هشدار داد که از قابیل ملعون پرهیز کنند. استاد فرزانه قدس‌سره این هشدار را نشانه خطر شر و لزوم حفظ تقوا می‌دانند، که چون سپری، قلب را از آلودگی‌ها محافظت می‌کند.

شباهت شیث و امیرالمؤمنین علیه‌السلام

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «أَنْتَ مِنِّي كَشِيثٍ لِآدَمَ» (تو برای من، مانند شیث برای آدم هستی). استاد فرزانه قدس‌سره این حدیث را نشانه قرابت تنگاتنگ شیث با آدم و علی علیه‌السلام با پیامبر می‌دانند، که چون دو ستاره در آسمان نبوت، درخشش الهی را متجلی می‌سازند.

درنگ: شیث و علی علیه‌السلام، چون دو آیینه نورانی، قرابت و وحدت معنوی با آدم و پیامبر را متجلی می‌سازند.

جمع‌بندی بخش دوم

شیث علیه‌السلام، به‌عنوان هبة‌الله و بدل هابیل، جایگاه ویژه‌ای در نظام عرفانی و تاریخی دارد. او، با ویژگی‌هایی چون وصایت، نبوت، و داشتن پنجاه صحیفه، مظهر عطایای الهی است. عدم ذکر نام او در قرآن کریم، به دلیل تابع بودن کامل به آدم است، نه کمبود عظمت. خصومت قابیل، افتخار آدم به شیث، و عهد نبوت، همگی بر جایگاه ممتاز او دلالت دارند. نقش زن در قتل هابیل، عظمت وجودی زن را در عالم نشان می‌دهد، و شباهت شیث با امیرالمؤمنین علیه‌السلام، قرابت معنوی این دو را برجسته می‌سازد.

بخش سوم: حکمت نفثی و نظام عطایای الهی

جایگاه فص شیثی در فصوص الحکم

فص شیثی، پس از فص آدمی و عیسوی، سومین فص بزرگ فصوص الحکم است. فص آدمی، اصل اعطاء و اجمال وجودی است، در حالی که فص شیثی، تفصیل صفات و عطایاست. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که این ترتیب، سیر تکاملی از اجمال وجودی به تفصیل صفاتی را در نظام عرفانی ابن‌عربی نشان می‌دهد.

تقسیم عطایا در فص شیثی

ابن‌عربی در فص شیثی، به تقسیم عطایا (خاص، عام، دائم، و موقت) پرداخته و کمتر به خصوصیات شخصی شیث توجه کرده است. استاد فرزانه قدس‌سره این تمرکز را نشانه اهمیت عطایا به‌عنوان محور اصلی فص می‌دانند، که با هویت شیث به‌عنوان هبة‌الله هم‌خوانی دارد.

معنای شیث در لغت عبری

شیث در لغت عبری به معنای هبة‌الله است، و نام و مسمای او با هم مطابقت دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این تطابق را نشانه‌ای از جایگاه شیث به‌عنوان مظهر فیض جودی و عطای وهبی می‌دانند، که چون گوهری درخشان، عطای الهی را متجلی می‌سازد.

درنگ: شیث، چون گوهری که نام و مسمایش در وحدت عطای الهی متحدند، مظهر فیض جودی و منح وهبی است.

شیث: تفصیل اجمال آدم

شیث، تفصیل اجمال آدم است، زیرا آدم، تعین اجمالی و مشتمل بر تمام مراتب عالم است، و شیث، تفصیل این اجمال در صفات و عطایاست. استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند که آدم، اصل وجود و ظهور است، و شیث، اصل اوصاف، که چون شاخه‌ای از درخت وجود آدم، صفات الهی را به تفصیل متجلی می‌سازد.

نفس رحمانی و انبساط وجود

نفس رحمانی، انبساط وجود بر اعیان ثابته از حضرات وهاب و جواد است که مبدأ و خالق را متفرع می‌سازد. استاد فرزانه قدس‌سره این اصل را با مفهوم تجلی وجودی در عرفان ابن‌عربی هم‌خوان می‌دانند، که نفس رحمانی را واسطه ظهور اعیان ثابته معرفی می‌کند.

واحدیت و مراتب الهی

وهاب و جواد تحت دولت واحدیت‌اند، و مبدأ و خالق تحت این دو قرار دارند. مرتبه الهی، مبدئیه و موجودیه، تنها با نفث رحمانی محقق می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره این سلسله‌مراتب را تبیینی از نظام تجلیات الهی می‌دانند، که واحدیت را مبدأ تمام مراتب معرفی می‌کند.

ظهور اعیان ثابته

اعیان ثابته، وجودات علمی‌اند که با نفث رحمانی در وجود عینی ظاهر می‌شوند. استاد فرزانه قدس‌سره این فرآیند را گذار از مرتبه علم الهی به ظهور عینی در عالم خلق می‌دانند، که چون جریانی از سرچشمه ذات الهی، عالم را به وجود می‌آورد.

حکمت نفثی پس از حکمت الهی

حکمت نفثی، پس از حکمت الهی (مخصوص آدم) آمده و به شیث اختصاص یافته، زیرا شیث مظهر تجلی جودی است. استاد فرزانه قدس‌سره این ترتیب را نشانه سیر تکاملی از وجود اجمالی به صفات تفصیلی در نظام عرفانی ابن‌عربی می‌دانند.

درنگ: حکمت نفثی، چون شاخه‌ای از درخت حکمت الهی، تفصیل صفات و عطایای الهی را در مظهر شیث متجلی می‌سازد.

جمع‌بندی بخش سوم

فص شیثی، با تمرکز بر حکمت نفثی و عطایای الهی، تفصیل صفات و اوصاف را در برابر اجمال وجودی آدم به نمایش می‌گذارد. شیث، به‌عنوان هبة‌الله، مظهر فیض جودی و منح وهبی است که نام و مسمایش در وحدت عطای الهی متحدند. نفس رحمانی، واسطه انبساط وجود و ظهور اعیان ثابته است، و حکمت نفثی، پس از حکمت الهی، سیر تکاملی نظام عرفانی را تکمیل می‌کند.

بخش چهارم: رزق و جمال در طلب آن

رزق در آسمان

آیه ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾ (سوره ذاریات، آیه ۲۲: در آسمان روزی شما و آنچه به شما وعده داده شده است) بر متعالی بودن رزق و جایگاه الهی آن تأکید دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این آیه را نشانه‌ای از رزق در مرتبه‌ای فراتر از محدودیت‌های مادی می‌دانند، که چون نوری از آسمان الهی بر زمین وجود سرریز می‌شود.

درنگ: رزق، چون نوری از آسمان الهی، در مرتبه‌ای متعالی قرار دارد که قلب سالک را به سوی حق رهنمون می‌سازد.

جمال در طلب رزق

استاد فرزانه قدس‌سره، با استناد به حدیث «أَلَا فَأَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ» (در طلب رزق، جمال را رعایت کنید)، تأکید دارند که طلب رزق باید با طهارت، شرافت، و دور از تحقیر و خشونت باشد. رزق طیب، چون گوهری است که با مردانگی و آزادگی به دست می‌آید، و هرگونه تحقیر، نقصی است که شایسته انسان نیست.

نقد تحقیر در کسب علم

فروتنی در برابر معلم، نشانه عبودیت است، اما تحقیر و انقیاد بی‌جا نادرست است. استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که علم، باید کمال‌بخش باشد و نه به نقص منجر شود. کسب علم، چون سفری به سوی قله‌های معرفت است که باید با تواضع معنوی و نه تحقیر نفسانی پیموده شود.

درنگ: علم و رزق، چون دو گوهر الهی، باید با شرافت و تواضع به دست آیند، نه با تحقیر و انقیاد بی‌جا.

جمع‌بندی بخش چهارم

رزق، در مرتبه‌ای متعالی و الهی قرار دارد که با جمال و طهارت طلب می‌شود. آیه ﴿وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ﴾ بر جایگاه آسمانی رزق تأکید دارد، و حدیث «أَجْمِلُوا فِي الطَّلَبِ» راهنمای رعایت شرافت در کسب معاش است. نقد تحقیر در کسب علم، بر لزوم حفظ کرامت انسانی در مسیر معرفت تأکید می‌ورزد.

جمع‌بندی

این نوشتار، با تبیین حکمت نفثی و جایگاه شیث علیه‌السلام در فص شیثی از فصوص الحکم، نظام عرفانی ابن‌عربی را روشن ساخت. نفث، به‌عنوان تجلی نفس رحمانی، واسطه انتقال فیض الهی به قلب نبی است و با عملی معنوی، قلب را به سوی حق متصل می‌سازد. شیث، به‌عنوان هبة‌الله و بدل هابیل، مظهر تفصیل صفات و عطایای الهی است که در برابر اجمال وجودی آدم قرار می‌گیرد. عدم ذکر نام او در قرآن کریم، نتیجه تابع بودن کامل به آدم است، نه کمبود عظمت. ویژگی‌هایی چون وصایت، نبوت، و داشتن پنجاه صحیفه، شیث را به‌عنوان شخصیتی ممتاز معرفی می‌کنند. خصومت قابیل، افتخار آدم به شیث، و شباهت او با امیرالمؤمنین علیه‌السلام، جایگاه والای او را نشان می‌دهند. حکمت نفثی، پس از حکمت الهی، سیر تکاملی از وجود اجمالی به صفات تفصیلی را تکمیل می‌کند. رزق، در مرتبه‌ای متعالی قرار دارد و طلب آن باید با جمال و طهارت انجام شود. نقد تحقیر در کسب علم، بر حفظ کرامت انسانی تأکید دارد. این تبیین، با حفظ وفاداری به درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، نظامی منسجم و عمیق از عرفان نظری ارائه می‌دهد.

با نظارت صادق خادمی