در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

فصوص الحکم 306

متن درس





تحلیل و تبیین فصوص الحکم – جلسه سیصد و ششم

تحلیل و تبیین فصوص الحکم: تأملاتی در مرتبه ختم و تناهی عالم

برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره (جلسه ۳۰۶)

دیباچه

کتاب فصوص الحکم، اثر سترگ شیخ اکبر محیی‌الدین ابن‌عربی، از برجسته‌ترین متون عرفان نظری است که با ژرفای فلسفی و عرفانی خود، دریچه‌ای به سوی اسرار وجود و مراتب خلقت می‌گشاید. در این نوشتار، با تمرکز بر فص شیثی از این اثر، به تحلیل و تبیین مباحث مرتبه ختم، تناهی عالم، و اسرار شیثی پرداخته شده است. این بررسی، برگرفته از درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره در جلسه سیصد و ششم، با رویکردی نقادانه و با تکیه بر عرفان، فلسفه، و شرع، به کاوش در آراء ابن‌عربی و شارحان او می‌پردازد. متن پیش‌رو، با زبانی وزین و متین، به گونه‌ای سامان یافته که تمامی جزئیات و مفاهیم اصلی درس‌گفتار و تحلیل‌های مکمل آن را به طور کامل دربرگیرد. با بهره‌گیری از تمثیلات و استعارات فاخر، تلاش شده است تا مفاهیم عمیق عرفانی در قالبی روشن و علمی ارائه گردد، تا چونان آیینه‌ای صیقلی، حقیقت را در برابر دیدگان پژوهشگران منعکس سازد.

بخش نخست: مرتبه مبدأ و ختم در فص شیثی

تبیین مرتبه مبدأیی و ختم

در فص شیثی، ابن‌عربی مرتبه مبدأیی را به مثابه سرآغاز خلقت و مرتبه ختم را به سان پایان نظام وجودی معرفی می‌کند. این دو مرتبه، در نگاه او، در یک دایره وجودی به هم پیوند می‌خورند، چنان‌که ابتدا و انتها در وحدت وجود یکی می‌شوند. استاد فرزانه قدس‌سره این دیدگاه را چنین تبیین می‌فرمایند: مرتبه مبدأیی، به خلقت آدم علیه‌السلام اشاره دارد، در حالی که مرتبه ختم، به پایان نظام عالم، یعنی خاتم، دلالت می‌کند. این تشابه، ریشه در نظریه وحدت وجود دارد که عالم را چونان حلقه‌ای می‌بیند که ابتدا و انتهای آن در یک نقطه به هم می‌رسند.

درنگ: مرتبه مبدأیی و ختم، در نگاه ابن‌عربی، چون دو سر یک دایره وجودی‌اند که در وحدت وجود به هم متصل می‌شوند.

نقد تشابه مرتبه ختم با مبدأ

استاد فرزانه قدس‌سره با نگاهی نقادانه، ادعای تشابه مرتبه ختم با مبدأ را به چالش می‌کشند. ایشان می‌فرمایند: چگونه می‌توان ادعا کرد که پایان عالم، مشابه آغاز آن است؟ این ادعا نیازمند استدلالی محکم است که ابن‌عربی آن را به روشنی ارائه نکرده است. به عنوان مثال، اگر مرتبه مبدأیی به شیث علیه‌السلام نسبت داده شود، چرا باید پایان عالم نیز به او منسوب گردد؟ این پرسش، بر ضرورت استدلال عقلانی یا نقلی در اثبات چنین تشابهی تأکید دارد.

بخش دوم: تناهی عالم و نقد آن

ادعای تناهی دنیا نزد اهل تحقیق

ابن‌عربی در فص شیثی مدعی است که نزد اهل تحقیق، دنیا متناهی است، یعنی دارای آغاز و پایان مشخص است. استاد فرزانه قدس‌سره این ادعا را مورد نقد قرار داده و می‌فرمایند: این سخن، فاقد دلایل متقن فلسفی، شرعی یا علمی است. تناهی دنیا، یا به معنای محدودیت کمّی (مانند پایان یافتن در فلک‌الافلاک) یا کیفی (ناتوانی ماده در پذیرش صور بی‌نهایت) است. هر دو دیدگاه، چالش‌هایی دارند که نیازمند بررسی دقیق‌ترند.

درنگ: تناهی عالم، چه به لحاظ کمّی و چه کیفی، نیازمند استدلال‌های محکم است که در فص شیثی به روشنی ارائه نشده‌اند.

نقد دلایل فلسفی تناهی عالم

در فلسفه اسلامی، تناهی عالم ماده با استدلال‌های دور و تسلسل توجیه می‌شود. استاد فرزانه قدس‌سره این استدلال‌ها را تکراری و ناکافی می‌دانند و می‌فرمایند: دلایل ارائه‌شده برای نفی تسلسل، عمدتاً تکرار چند استدلال محدود است که شروط آنها، مانند انطباق بر عالم ماده، محل مناقشه است. این نقد، بر لزوم بازنگری در استدلال‌های فلسفی تأکید دارد.

تبیین حادث بودن عالم در قرآن کریم

قرآن کریم، با آیاتی چون إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ (تکویر: ۱)؛ «آنگاه که خورشید درهم پیچیده شود»، به پایان نظام کیوانی اشاره دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این دیدگاه را مورد اجماع دانسته و می‌فرمایند: این نظام مادی، روزی فرو می‌پاشد، اما این فروپاشی، به معنای انحصار عالم ناسوت به نظام کیوانی کنونی نیست.

درنگ: قرآن کریم، پایان نظام کیوانی را تأیید می‌کند، اما این پایان، به معنای محدودیت عالم ناسوت نیست.

نقد انحصار ناسوت به نظام کیوانی

استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند: چه کسی گفته است که عالم ناسوت منحصر به نظام کیوانی کنونی است؟ ممکن است خداوند در ظرف ناسوت، عوالم دیگری پیش یا پس از این عالم خلق کرده باشد. این دیدگاه، با آیه رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ (فاتحه: ۲)؛ «پروردگار جهان‌ها» سازگار است، که به جمع حقیقی عوالم اشاره دارد.

بخش سوم: فیض الهی و دوام خلقت

دوام فیض الهی

استاد فرزانه قدس‌سره تأکید دارند که فیض الهی، دائمی است و عوالم، به صورت متناوب، در قالب‌های گوناگون ظهور می‌یابند. این اصل، با تناهی عالم ناسازگار است و با آیه وَكُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (الرحمن: ۲۹)؛ «و هر روز او در کاری است» همخوانی دارد. خداوند، چونان چشمه‌ای جوشان، فیض خود را بی‌وقفه جاری می‌سازد و خلقت را در اشکال گوناگون متجلی می‌کند.

درنگ: فیض الهی، چونان جریانی بی‌انتها، عوالم را دائماً متجلی می‌سازد و تناهی عالم با این اصل ناسازگار است.

نقد دیدگاه ایستایی بهشت و جهنم

استاد فرزانه قدس‌سره تصور ایستایی بهشت و جهنم را نادرست می‌دانند و می‌فرمایند: این عوالم، چونان کاروانی در حرکت‌اند و فیض الهی در آنها متوقف نمی‌شود. این دیدگاه، با پویایی خلقت و استمرار فیض الهی همخوان است.

بخش چهارم: نقدهای عرفانی و فلسفی

نقد یقین زودهنگام در علوم دینی

استاد فرزانه قدس‌سره بر ضرورت اجتناب از یقین‌های بی‌اساس تأکید دارند و می‌فرمایند: علم دینی، بدون استدلال معتبر، نمی‌تواند جایگزین روش‌های علمی و تجربی شود. آیه وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (اسراء: ۸۵)؛ «و جز اندکی از دانش به شما داده نشده است»، بر محدودیت علم انسانی و لزوم تواضع علمی تأکید دارد.

درنگ: یقین زودهنگام در علم دینی، بدون پشتوانه استدلالی، نادرست است و قرآن کریم بر محدودیت علم انسانی تأکید دارد.

نقد تناسخ در فص شیثی

بحث تناسخ در فص شیثی مطرح شده، اما استاد فرزانه قدس‌سره آن را به دلیل فقدان پشتوانه شرعی و علمی رد می‌کنند. تناسخ، در عرفان اسلامی و شیعی، به دلیل تعارض با معاد جسمانی، مردود است.

بخش پنجم: انبساط عالم و تأثیر محیط

انبساط عالم و همگامی با اندیشه انسانی

استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند: عالم در حال انبساط است و این انبساط، با گسترش اندیشه انسانی همگام است. این دیدگاه، با نظریه‌های کیهان‌شناسی مدرن و روان‌شناسی محیطی سازگار است. عالم، چونان کتابی است که هر لحظه صفحات جدیدی از آن گشوده می‌شود.

درنگ: انبساط عالم، با گسترش اندیشه انسانی همگام است و این پویایی، با ایستایی عالم ناسازگار است.

تأثیر محیط بر ذهن انسان

محیط زندگی، از کوهستان تا دشت، بر ذهن و ادراک انسان تأثیر می‌گذارد. استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند: انسانی که در میان کوه‌ها زیست می‌کند، ذهنی صلب و منضبط می‌یابد، در حالی که زیست در دشت، ذهن را منبسط می‌سازد. این اصل، ریشه در روان‌شناسی محیطی دارد.

بخش ششم: ختم نبوت و ولایت

تبیین ختم نبوت

استاد فرزانه قدس‌سره می‌فرمایند: شریعت، با نزول تدریجی، به شریعت محمدی ختم شده و پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله خاتم نبیین‌اند. این ختم، با آیه وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمًا (نساء: ۳۲)؛ «و خدا به هر چیزی داناست» سازگار است.

تبیین ولایت عامه

ولایت عامه، که از آدم علیه‌السلام آغاز شده و به عیسی علیه‌السلام ختم شده، به هدایت کلی بشر اشاره دارد. استاد فرزانه قدس‌سره این دیدگاه را با آیه إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَ (آل‌عمران: ۵۹)؛ «مَثَل عیسی نزد خدا همچون مَثَل آدم است» تبیین می‌کنند، اما تشابه خلقت را کافی برای اثبات ختم ولایت نمی‌دانند.

بخش هفتم: نقد دیدگاه‌های محققین

نقد تفسیر پایان مراتب انسانی

برخی محققین، ختم عالم را به پایان مراتب انسانی تفسیر کرده‌اند، به گونه‌ای که انسان‌ها در آخرالزمان، در ظاهر انسان‌اند، اما در حقیقت حیوانی می‌شوند. استاد فرزانه قدس‌سره این تفسیر را به دلیل فقدان پشتوانه شرعی، ناکافی می‌دانند.

نقد نسبت ختم عالم به شیث

استاد فرزانه قدس‌سره ادعای ارتباط ختم عالم با شیث علیه‌السلام را فاقد دلیل معتبر دانسته و می‌فرمایند: این نسبت، نیازمند استدلال محکم است که در متن ابن‌عربی یافت نمی‌شود.

جمع‌بندی

این نوشتار، با تکیه بر درس‌گفتارهای استاد فرزانه قدس‌سره، به تحلیل فص شیثی از فصوص الحکم پرداخته و مباحثی چون مرتبه ختم، تناهی عالم، و اسرار شیثی را با رویکردی نقادانه بررسی کرده است. تأکید بر دوام فیض الهی، نقد یقین‌های بی‌اساس، و لزوم استدلال در مباحث عرفانی، از محورهای اصلی این تحلیل است. نقدهای وارد بر استدلال‌های فلسفی، دیدگاه‌های متکلمان و فلاسفه، و تفاسیر غیرمستدل برخی محققین، نشان‌دهنده تعهد به روش‌شناسی علمی و شرعی است. این اثر، چونان چراغی فروزان، راه را برای تأمل در پیوند عرفان، فلسفه، و شرع هموار می‌سازد.

با نظارت صادق خادمی