در حال بارگذاری ...
صادق خادمی
صادق خادمی

جستجوی زنده در تمام درس‌ها

یافتن درس بر اساس شماره (در این دسته)

ذکر الهی 206

متن درس

ذکر الهی: تأملاتی عمیق در اذکار قرآنی

ذکر الهی: تأملاتی عمیق در اذکار قرآنی

برگرفته از درس‌گفتارهای آیت‌الله محمدرضا نکونام قدس‌سره (جلسه ۲۰۶)

مقدمه: اذکار الهی، جوهره معرفت و تقرب

اذکار الهی در قرآن کریم، چونان چشمه‌ای زلال از معرفت و معنویت، قلب و جان مؤمنان را سیراب می‌سازد و راه را به سوی تعالی و تقرب به ذات اقدس الهی هموار می‌کند. این اذکار، فراتر از الفاظ و عبارات، تجلی‌گاه حقیقت توحید، اخلاق و تربیت‌اند که در سلوک معنوی مؤمن، نقشی بی‌بدیل ایفا می‌کنند. در این نوشتار، با رویکردی علمی و آکادمیک، به بررسی و تحلیل آیات منتخب از سوره‌های اسراء، اعراف و مائده پرداخته می‌شود که هرکدام گوهری از اذکار الهی را در خود نهفته دارند. این تحلیل، با حفظ تمامی محتوای اصلی درس‌گفتار، در قالبی فاخر و دانشگاهی ارائه شده و با شرح تفصیلی، به تبیین ابعاد معنوی، تربیتی و معرفتی این اذکار می‌پردازد. هدف، ارتقای معرفت و عمل مؤمنان و ارائه اثری است که برای مخاطبان متخصص در حوزه الهیات و علوم قرآنی، راهگشا و الهام‌بخش باشد.

همانند باغی که در بهار، با شکوفه‌های معطر خود، جان را به سوی طراوت و زندگی فرا می‌خواند، این اذکار نیز قلب ذاکر را به سوی حقیقت الهی هدایت می‌کنند. در این مسیر، آیات قرآن کریم چون ستارگانی در آسمان هدایت، راه را روشن می‌سازند و ذاکر را به سوی مقصود اعلی رهنمون می‌شوند.

بخش اول: حقانیت قرآن کریم و رسالت پیامبر اکرم (ص)

تأمل در آیه «وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ»

وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۖ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا ۝ وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِيلًا (سوره اسراء، آیات ۱۰۵-۱۰۶)

ترجمه: و آن [قرآن] را به حق فرو فرستادیم و به حق فرود آمد و تو را جز مژده‌دهنده و بیم‌رسان نفرستادیم. و قرآنی [با عظمت] بخش بخش کردیم تا آن را بر مردم به تأنی بخوانی و آن را به تدریج نازل کردیم.

این آیات شریفه، چونان مشعلی فروزان، حقانیت نزول قرآن کریم و رسالت پیامبر اکرم (ص) را روشن می‌سازند. فراز «وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ» بر مطابقت کامل قرآن کریم با حقیقت هستی و هدایت الهی تأکید دارد. نزول تدریجی قرآن، که در فراز «تَنْزِيلًا» به آن اشاره شده، نشان از حکمت الهی در تفهیم معارف و تأثیر عمیق‌تر بر قلب مخاطبان دارد. رسالت پیامبر اکرم (ص) نیز به بشارت و انذار محدود شده که بیانگر نقش هدایتی ایشان در مسیر سعادت بشر است.

این آیه، چونان کلیدی زرین، درهای معرفت توحیدی را می‌گشاید و ذاکر را به تأمل در حقیقت الهی دعوت می‌کند. مداومت بر این فراز، قلب را به نور حقیقت متصل ساخته و ذهن را از شبهات و تاریکی‌ها آزاد می‌سازد.

درنگ: آیه «وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ» بر حقانیت قرآن کریم و رسالت پیامبر اکرم (ص) تأکید دارد و مداومت بر آن، قلب ذاکر را به حقیقت الهی متصل می‌سازد.

جمع‌بندی بخش اول

این بخش، با تبیین حقانیت قرآن کریم و نزول تدریجی آن، راه را برای فهم عمیق‌تر اذکار الهی هموار ساخت. این آیات، به مثابه نوری الهی، مسیر هدایت را روشن کرده و مؤمن را به سوی معرفت و عمل صالح دعوت می‌کنند.

بخش دوم: خشوع و خضوع در برابر عظمت قرآن کریم

تحلیل آیه «قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا»

قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا ۝ وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ۝ وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا (سوره اسراء، آیات ۱۰۷-۱۰۹)

ترجمه: بگو: به آن ایمان بیاورید یا نیاورید، بی‌گمان کسانی که پیش از آن دانش یافته‌اند، چون بر آنان خوانده شود، به چهره بر خاک می‌افتند و سجده می‌کنند و می‌گویند: منزه است پروردگار ما، که وعده پروردگارمان بی‌تردید انجام‌شدنی است. و به چهره بر خاک می‌افتند و می‌گریند و بر خشوعشان می‌افزاید.

این آیات، چونان آینه‌ای شفاف، تأثیر عمیق قرآن کریم بر قلب عالمان پیشین را به تصویر می‌کشند. سجده و گریه در برابر عظمت الهی، نشانه‌ای از خشوع و خضوع عمیق است که قلب‌های آماده را به سوی معرفت رهنمون می‌سازد. فراز «سُبْحَانَ رَبِّنَا» چونان ذکری نورانی، خداوند را از هر نقص و کاستی منزه می‌دارد و ایمان به تحقق وعده‌های الهی را تقویت می‌کند.

مداومت بر این ذکر، به‌ویژه در خلوت و با طهارت، قلب را به خشوع و معرفت متصل می‌سازد. این آیات، چونان نسیمی روح‌نواز، جان ذاکر را به سوی آرامش و تقرب هدایت می‌کنند. سجده واجب در آیه ۱۰۷، که با ذکر «سُبْحَانَ رَبِّنَا» همراه است، بر اهمیت عملی این اذکار تأکید دارد.

درنگ: آیات ۱۰۷-۱۰۹ سوره اسراء، با دعوت به سجده و ذکر «سُبْحَانَ رَبِّنَا»، قلب ذاکر را به خشوع و معرفت الهی متصل می‌سازد و تأثیر عمیق قرآن کریم را بر عالمان پیشین نشان می‌دهد.

جمع‌بندی بخش دوم

این بخش، با تبیین تأثیر قرآن کریم بر قلب‌های آماده، بر اهمیت خشوع و خضوع در برابر عظمت الهی تأکید کرد. این آیات، راه را برای سلوک معنوی مؤمن هموار ساخته و او را به سوی تقرب و آرامش رهنمون می‌سازند.

بخش سوم: دعوت به ذکر اسماء الحسنی

تحلیل آیه «قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ»

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (سوره اسراء، آیه ۱۱۰)

ترجمه: بگو: خدا را بخوانید یا رحمان را؛ هر کدام را بخوانید، او را نام‌های نیکو است. و نمازت را نه بسیار بلند بخوان و نه بسیار آهسته، و میان این و آن راهی برگزین.

این آیه شریفه، چونان دریچه‌ای به سوی رحمت بی‌کران الهی، مؤمن را به ذکر اسماء الحسنی دعوت می‌کند. آزادی در انتخاب نام‌های نیکوی خداوند، نشان از وحدت ذات الهی دارد که همه اسامی به سوی او بازمی‌گردند. رعایت اعتدال در تلاوت، که در فراز «وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا» به آن اشاره شده، راه را برای عبادتی متعادل و مؤثر هموار می‌سازد.

این ذکر، چونان نسیمی که از باغ‌های بهشتی می‌وزد، قلب ذاکر را به رحمت الهی متصل کرده و تعادل معنوی را در وجود او تقویت می‌کند. مداومت بر این فراز، به‌ویژه در خلوت، جان را به سوی آرامش و تقرب هدایت می‌کند.

درنگ: آیه ۱۱۰ سوره اسراء، با دعوت به ذکر اسماء الحسنی و رعایت اعتدال در عبادت، قلب ذاکر را به رحمت الهی متصل می‌سازد.

جمع‌بندی بخش سوم

این بخش، با تبیین اهمیت ذکر اسماء الحسنی و رعایت اعتدال در عبادت، راه را برای تقرب به خداوند و تقویت تعادل معنوی هموار ساخت. این آیه، مؤمن را به سوی استفاده از نام‌های نیکوی الهی در مسیر سلوک دعوت می‌کند.

بخش چهارم: تکریم و تنزیه خداوند

تحلیل آیه «وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا»

وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (سوره اسراء، آیه ۱۱۱)

ترجمه: و بگو: ستایش خدایی را که نه فرزندی گرفته و نه در فرمانروایی شریکی دارد و نه از سر خواری سرپرستی دارد، و او را بسیار بزرگ شمار.

این آیه، چونان سرودی آسمانی، به ستایش و تکریم خداوند و نفی هرگونه شریک و نیاز از او دعوت می‌کند. فرازهای «الْحَمْدُ لِلَّهِ» و «وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا» بر توحید ذاتی و صفاتی خداوند تأکید دارند و قلب ذاکر را از هرگونه شرک و تعلق دنیوی پاک می‌سازند.

مداومت بر این ذکر، به‌ویژه در سجده و خلوت، چونان آبی زلال، قلب را از آلودگی‌های مادی شست‌وشو داده و به سوی عظمت الهی رهنمون می‌سازد. این آیه، به دلیل ارتباط با معراج پیامبر اکرم (ص)، از جایگاهی ویژه برخوردار است و برکات بی‌حد و حصری را برای ذاکر به ارمغان می‌آورد.

درنگ: آیه ۱۱۱ سوره اسراء، با تأکید بر توحید و تنزیه خداوند، قلب ذاکر را از شرک پاک کرده و به سوی عظمت الهی هدایت می‌کند.

جمع‌بندی بخش چهارم

این بخش، با تبیین اهمیت ستایش و تکریم خداوند، مؤمن را به سوی توحید و تنزیه الهی دعوت کرد. این آیه، به مثابه نوری درخشان، قلب ذاکر را به سوی عظمت و پاکی هدایت می‌کند.

بخش پنجم: جایگاه ویژه آیات پایانی سوره اسراء

تحلیل مجموعه آیات ۱۰۵-۱۱۱ سوره اسراء

آیات ۱۰۵ تا ۱۱۱ سوره اسراء، چونان گنجینه‌ای گرانبها، تمامی جنبه‌های دین از احکام، اخلاق، اعتقادات و معنویت را در خود جای داده‌اند. این آیات، به دلیل ارتباط با معراج پیامبر اکرم (ص) و نزول در شب معراج، از جایگاهی ممتاز برخوردارند. سجده واجب در آیه ۱۰۷، همراه با ذکر «سُبْحَانَ رَبِّنَا»، بر اهمیت عملی این اذکار تأکید دارد.

این مجموعه، چونان باغی پرشکوفه، تمامی ابعاد دین را در بر گرفته و ذاکر را به سوی کمال و تقرب هدایت می‌کند. مداومت بر این آیات، به‌ویژه در خلوت، با طهارت و رو به قبله، قلب را به نور الهی متصل ساخته و خیرات و برکات بی‌شماری را نصیب ذاکر می‌سازد. این اذکار، حتی بر قلب کافران نیز اثر معنوی دارند، اما برای افراد وسواسی، ضعیف یا معتاد مناسب نبوده و تنها برای انسان‌های متشخص و قوی توصیه می‌شوند.

درنگ: آیات ۱۰۵-۱۱۱ سوره اسراء، به دلیل ارتباط با معراج پیامبر اکرم (ص) و جامعیت در برگرفتن احکام، اخلاق و معنویت، از جایگاهی ویژه برخوردارند و مداومت بر آنها قلب را به نور الهی متصل می‌سازد.

جمع‌بندی بخش پنجم

این بخش، با تبیین جایگاه ویژه آیات پایانی سوره اسراء، بر جامعیت و اهمیت معنوی این اذکار تأکید کرد. این آیات، راه را برای سلوک معنوی مؤمن هموار ساخته و او را به سوی تقرب و کمال رهنمون می‌سازند.

بخش ششم: پیروی از نور قرآن کریم

تحلیل آیه «وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ»

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ … فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (سوره اعراف، آیه ۱۵۷)

ترجمه: کسانی که از این فرستاده، پیامبر امّی که [نام] او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته می‌یابند، پیروی می‌کنند … پس کسانی که به او ایمان آوردند و بزرگش داشتند و یاری‌اش کردند و نوری را که با او نازل شده است پیروی کردند، آنان همان رستگارانند.

این آیه، چونان مشعلی در تاریکی، راه رستگاری را با پیروی از نور قرآن کریم و پیامبر اکرم (ص) روشن می‌سازد. فراز «وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ» بر اهمیت تبعیت از هدایت الهی و عمل به احکام شریعت تأکید دارد. این ذکر، قلب ذاکر را به سوی تحول درونی و رستگاری هدایت می‌کند.

مداومت بر این ذکر، چونان جویباری زلال، جان را از آلودگی‌ها پاک کرده و به سوی سعادت ابدی رهنمون می‌سازد. این آیه، نقش پیامبر اکرم (ص) در امر به معروف، نهی از منکر و رفع قیود از انسان‌ها را برجسته می‌سازد.

درنگ: آیه ۱۵۷ سوره اعراف، با تأکید بر پیروی از نور قرآن کریم و پیامبر اکرم (ص)، ذاکر را به سوی رستگاری و تحول درونی هدایت می‌کند.

جمع‌بندی بخش ششم

این بخش، با تبیین اهمیت پیروی از نور قرآن کریم، راه را برای رستگاری و تحول درونی مؤمن هموار ساخت. این آیه، مؤمن را به سوی عمل به شریعت و تبعیت از هدایت الهی دعوت می‌کند.

بخش هفتم: خیر و برکت در ذکر «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ»

تحلیل آیه «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ»

وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۗ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (سوره اعراف، آیه ۵۸)

ترجمه: و زمین پاک، گیاهش به اذن پروردگارش برمی‌آید و آن [زمینی] که ناپاک است جز به سختی و اندک [گیاه] برنمی‌آورد. این‌گونه آیات خود را برای گروهی که شکر می‌گزارند، گونه‌گون بیان می‌کنیم.

این آیه، چونان تمثیلی از سرزمین قلب انسان، بر تأثیر زمین پاک در تولید خیر و برکت تأکید دارد. فراز «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ» به‌عنوان ذکر، خیر و برکت را در زندگی ذاکر جاری می‌سازد. فراز «كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ» بر قانونمندی خلقت و امکان بهره‌گیری انسان از قواعد الهی دلالت دارد.

این ذکر، چونان بارانی بهاری، قلب و زندگی ذاکر را به خیر و برکت متصل می‌سازد. مداومت بر آن، انسان را به شکرگزاری و بهره‌گیری از قواعد الهی در زندگی ترغیب می‌کند.

درنگ: آیه ۵۸ سوره اعراف، با تأکید بر خیر و برکت زمین پاک، ذاکر را به شکرگزاری و بهره‌گیری از قواعد الهی دعوت می‌کند.

جمع‌بندی بخش هفتم

این بخش، با تبیین تأثیر ذکر «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ» بر خیر و برکت زندگی، مؤمن را به سوی شکرگزاری و بهره‌گیری از قواعد الهی هدایت کرد. این آیه، قلب ذاکر را به سوی نور و برکت رهنمون می‌سازد.

بخش هشتم: تقویت عقل و اراده با ذکر «إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ»

تحلیل آیه «إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ»

إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ (سوره مائده، آیه ۱)

ترجمه: بی‌گمان خداوند هرچه بخواهد فرمان می‌دهد.

این آیه، چونان صخره‌ای استوار، بر حاکمیت مطلق خداوند تأکید دارد. ذکر «إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ» عقل را شفاف، فهم را عمیق و اراده را قوی می‌سازد. این فراز، ذاکر را به تسلیم در برابر اراده الهی دعوت کرده و او را از تعلقات مادی آزاد می‌کند.

مداومت بر این ذکر، چونان کلیدی زرین، درهای حکمت و استحکام اراده را می‌گشاید و قلب ذاکر را به سوی نور الهی هدایت می‌کند.

درنگ: آیه ۱ سوره مائده، با تأکید بر حاکمیت مطلق الهی، عقل و اراده ذاکر را تقویت کرده و او را به سوی حکمت و تسلیم هدایت می‌کند.

جمع‌بندی بخش هشتم

این بخش، با تبیین تأثیر ذکر «إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ» بر تقویت عقل و اراده، راه را برای تسلیم و حکمت در برابر اراده الهی هموار ساخت. این آیه، مؤمن را به سوی نور و استحکام رهنمون می‌سازد.

بخش نهم: عدالت‌محوری با ذکر «كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ»

تحلیل آیه «كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ»

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (سوره مائده، آیه ۸)

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، برای خدا به داد برخیزید و به عدالت شهادت دهید و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید. عدالت کنید که آن به تقوا نزدیک‌تر است و از خدا پروا دارید که خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.

این آیه، چونان مشعلی در مسیر عدالت، مؤمن را به قیام برای خداوند و شهادت به عدالت دعوت می‌کند. فراز «كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ» به‌عنوان ذکر، بر اخلاص در عمل و اجتناب از هرگونه سوگیری تأکید دارد. این ذکر، برای مؤمنانی است که قلبشان تنها به خداوند متصل است و از هرگونه تعلق غیرالهی آزادند.

مداومت بر این ذکر، چونان بذری در خاک قلب، عدالت و تقوا را در وجود ذاکر نهادینه می‌سازد و او را به سوی کمال اخلاقی هدایت می‌کند.

درنگ: آیه ۸ سوره مائده، با تأکید بر قیام برای عدالت و تقوا، قلب ذاکر را به سوی اخلاص و کمال اخلاقی هدایت می‌کند.

جمع‌بندی بخش نهم

این بخش، با تبیین اهمیت ذکر «كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ» در نهادینه‌سازی عدالت و تقوا، راه را برای سلوک اخلاقی و معنوی مؤمن هموار ساخت. این آیه، قلب ذاکر را به سوی اخلاص و کمال رهنمون می‌سازد.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

اذکار الهی مندرج در آیات سوره‌های اسراء، اعراف و مائده، چونان گنجینه‌ای از معارف توحیدی، تربیتی و اخلاقی، راه را برای تقرب به ذات اقدس الهی هموار می‌سازند. این اذکار، از «وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ» تا «كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ»، هر یک به جنبه‌ای از ارتباط با خداوند، از حقانیت قرآن کریم و رسالت پیامبر اکرم (ص) گرفته تا خشوع، عدالت و توکل، اشاره دارند. مداومت بر این اذکار، به‌ویژه در خلوت و با رعایت شرایطی چون طهارت و توجه به قبله، قلب ذاکر را به نور الهی متصل کرده و خیرات و برکات بی‌شماری را نصیب او می‌سازد.

این اذکار، چونان ستارگانی در آسمان معرفت، راه را برای سلوک معنوی روشن می‌سازند و مؤمن را به سوی کمال و سعادت هدایت می‌کنند. این اثر، با حفظ تمامی محتوای اصلی درس‌گفتار و تحلیل‌های ارائه‌شده، تلاش کرد تا با زبانی فاخر و آکادمیک، ابعاد عمیق این اذکار را برای مخاطبان تحصیل‌کرده و متخصص تبیین نماید. امید است که این تأملات، راهگشای مؤمنان در مسیر تقرب به خداوند و ارتقای معرفت و عمل باشد.

با نظارت صادق خادمی