﴿عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ﴾

دانای نهان و آشکار، بزرگ و والاست.

نکات کلیدی:

• خیر مطلق عمل: این عمل بسیار والا، خوش‌باطن و پر خیر و برکت است، مانند جویباری که حیات‌بخش دشت‌های تشنه است.
• تجلی صفات الهی: چهار نام مبارک الهی (عالم، کبیر، متعال و مرتبط با غیب) در این عمل متبلور است که بر علم، قدرت و صلابت آن دلالت دارد.
• عاری از عارضه: این عمل هیچ‌گونه مشکل یا عارضه‌ای ندارد و طالبان می‌تواند با اطمینان کامل در این مسیر گام بردارد.

﴿سَوَاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ﴾

برای او یکسان است که از شما کسی سخن را نهان کند یا آشکار سازد، و کسی که در شب پنهان شود یا در روز آشکارا رود.

نکات کلیدی:

• خیر بودن عمل: این عمل خیر است، اما عادی و معمولی، مانند نسیمی که آرام می‌وزد.
• مشکلات و موانع: گرفتاری‌هایی در این مسیر وجود دارد که نیازمند تدبیر است.
• رشد محدود: رشد این عمل ضعیف است و نتایج آن چشمگیر نخواهد بود.

﴿لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ﴾

برای او فرشتگانی است که از پیش‌رو و پشت‌سرش به امر خدا نگهبان او هستند.

نکات کلیدی:

• خیر بودن عمل: این عمل بسیار خیر است، مانند گوهری که در دل سنگ نهان است.
• دشواری و دقت: نیازمند حفاظت و مراقبت دقیق است و باید با هوشیاری انجام شود.
• امر اعطایی: این عمل از جانب خدا اعطا شده و رعایت اصول و قواعد در آن ضروری است.

﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ﴾

خدا حال قومی را تغییر نمی‌دهد تا زمانی که خودشان حال خود را تغییر دهند. و چون خدا برای قومی بدی بخواهد، آن را بازگشتی نیست و جز او برایشان سرپرستی نیست.

نکات کلیدی:

• ناپسند بودن عمل: این عمل خیر نیست و به نتیجه مطلوبی منجر نمی‌شود.
• عدم کنترل: این عمل تحت اراده الهی است و طالبان کنترلی کامل بر آن ندارد.
• خطر بدی: خطر ناکامی و بدی در این عمل وجود دارد، مانند راهی که به پرتگاه منتهی می‌شود.

﴿هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ﴾

اوست که برق را به شما می‌نمایاند که مایه ترس و طمع است و ابرهای سنگین را پدید می‌آورد.

نکات کلیدی:

• خیر بودن پایان: این عمل در نهایت خیر است، مانند بارانی که پس از طوفان می‌بارد.
• ترس و گرفتاری: ترس، گرفتاری و خسارت در این مسیر وجود دارد.
• امید به خیر: امکان امید به نتیجه خیر، انگیزه‌ای برای ادامه مسیر است.

﴿وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ ۚ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ ۖ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ﴾

و رعد به حمد او تسبیح می‌گوید و فرشتگان از ترس او. و صاعقه‌ها را می‌فرستد و هر که را بخواهد با آن می‌زند، در حالی که آنها درباره خدا مجادله می‌کنند و او سخت در مکر است.

نکات کلیدی:

• ناپسند بودن مطلق: این عمل بسیار سخت و با پایانی بد است، مانند طوفانی ویرانگر.
• خطرات فراوان: احتمال مرگ، تصادف یا بیماری‌های سخت در این مسیر وجود دارد.
• مجادله و ناکامی: این عمل با ناکامی و مجادله همراه است.

﴿لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ﴾

دعوت حق از آن اوست و کسانی که جز او می‌خوانند، هیچ پاسخی به آنها نمی‌دهند، جز مانند کسی که دو دستش را به سوی آب دراز کند تا به دهانش برسد، حال آنکه به آن نمی‌رسد. و دعای کافران جز در گمراهی نیست.

نکات کلیدی:

• ناپسند بودن مطلق: این عمل خیر نیست و بسیار بد است، مانند تلاشی که به سرابی بی‌فرجام می‌رسد.
• عدم نتیجه: زحمات طالبان در این مسیر هدر می‌رود.
• گمراهی: این عمل به گمراهی و ناکامی منجر می‌شود.

﴿وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلَالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ۩﴾

و هر که در آسمان‌ها و زمین است، خواه و ناخواه، و سایه‌هایشان صبح و شام برای خدا سجده می‌کنند.

نکات کلیدی:

• خیر بودن مطلق: این عمل بسیار خیر است، مانند جویباری که با نظم الهی جاری است.
• نظم و هماهنگی: این عمل با نظم و هماهنگی الهی همراه است.

﴿قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلِ اللَّهُ ۚ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ ۖ أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ ۚ قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴾

بگو: پروردگار آسمان‌ها و زمین کیست؟ بگو: خدا. بگو: آیا جز او سرپرستانی گرفته‌اید که برای خودشان نه نفع دارند و نه زیان؟ بگو: آیا کور و بینا برابرند یا تاریکی‌ها و نور یکسان‌اند؟ یا برای خدا شریکانی قرار داده‌اند که مانند آفرینش او آفریده‌اند و آفرینش بر آنها مشتبه شده است؟ بگو: خدا آفریننده هر چیز است و او یگانه و چیره است.

نکات کلیدی:

• خیر بودن عمل: این عمل خیر است، اما سنگین و نیازمند دقت است.
• نیاز به حکمت: انجام این عمل نیازمند سلامت در کار و حکمت است.
• خطر شکست: بدون دقت و حکمت، شکست طالبان حتمی است.
• امر غیراعطایی: این عمل مرحمتی نیست و نیازمند تلاش و دقت است.

﴿أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا ۚ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ۚ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً ۖ وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ﴾

از آسمان آبی نازل کرد، پس رودخانه‌ها به اندازه خودشان جاری شدند و سیل کف برآمده‌ای را برد. و از آنچه در آتش برای به دست آوردن زیور یا متاع می‌گدازند، کفی مانند آن است. این‌گونه خدا حق و باطل را مثل می‌زند. اما کف به هدر می‌رود و آنچه به مردم سود می‌رساند، در زمین می‌ماند. این‌گونه خدا مثل‌ها را می‌زند.

نکات کلیدی:

• خیر بودن عمل: این عمل خیر است، مانند آبی که حیات‌بخش زمین است.
• پیچیدگی و سختی: این عمل سنگین، پیچیده و سخت است، اما به دلیل تکیه بر معیارهای طبیعی، خیر است.
• معیارهای طبیعی: این عمل با نظم طبیعی و معیارهای الهی همراه است.

با نظارت صادق خادمی